حسین افراسیابی - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه یزد
اسکندر قائدی - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه یزد

زمان، منبع کمیابی است که تنها مدت کوتاهی در اختیار انسان است و می تواند فرصت موفقیت و اثرگذاری را فراهم کند. با وجود این، برای همه ی افراد ارزش یکسانی ندارد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با ارزش زمان در بین شهروندان یزد انجام شد. جامعه ی آماری تحقیق، شامل کلیه ی شهروندان بالای ۱۵ سال شهر یزد بوده که با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که از روایی و پایایی آن با شیوه ی صوری و سازه ای مورد تایید قرار گرفت. برای نمونه گیری از روش تصادفی از نوع خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. نتایج نشان داد بین تحصیلات، خاستگاه اجتماعی، شغل، انگیزه ی پیشرفت، جهان گرایی، جامعه پذیری، دینداری و سرمایه ی اجتماعی با میزان ارزش زمان رابطه ی معنی داری وجود دارد. متغیرهای جامعه پذیری، انگیزه ی پیشرفت و تحصیلات، در مدل رگرسیون گام به گام وارد شد و توانست ۲۸ درصد از تغییرات میزان ارزش زمان را در نمونه ی مورد مطالعه تبیین کند.

ارزش زمان, انگیزه ی پیشرفت, جامعه پذیری, نظم, سرمایه ی اجتماعی