بررسی ساختار اجتماعی، نطام قشربندی و اسکان عشایر بهمئی و بختیاری (مورد مطالعه: شهرستانهای رامهرمز و ایذه)
عنوان مقاله: بررسی ساختار اجتماعی، نطام قشربندی و اسکان عشایر بهمئی و بختیاری (مورد مطالعه: شهرستانهای رامهرمز و ایذه)
شناسه ملی مقاله: JR_QJSDS-11-3_001
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_QJSDS-11-3_001
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
وحید قاسمی - استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه اصفهان
سجاد بهمنی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه اصفهان
معصومه باقری - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
خلاصه مقاله:
وحید قاسمی - استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه اصفهان
سجاد بهمنی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه اصفهان
معصومه باقری - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
دو ایل بهمئی و بختیاری از نظر جمعیت، دامنهی کوچ و جابجایی، شهرهای محل اسکان و مشارکت در اقتصاد ملی از گروههای قومی عمدهی مستقر در مناطق جنوب غربی ایراناند. اگر چه اجرای سیاستهای اسکان اجباری و تخته قاپو ایلات در دوران پهلوی اول و تغییرات اجتماعی و تحولات تاریخی متاثر از گسترش مدرنیزاسیون، سبک و شیوهی زندگی این عشایر را دگرگون کرده است؛ با این وجود میتوان فرایندهای اساسی اسکان، تغییر نظام قشربندی و ساختار و مناسبات قومی و جغرافیای سکونتگاهیشان را مورد مطالعه و کنکاش قرار داد. این پژوهش که با رویکرد جامعهشناسی تاریخی و روش تحلیل تاریخی انجام شده است سعی در مطالعه و بررسی نظام قشربندی مردم ساکن در شهرستانهای ایذه و رامهرمز را دارد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد کنش عشایر در شهرهای رامهرمز و ایذه به شدت متاثر از گرایشات فرهنگی گروه قومی است و پیوندهای خویشاوندی درون واحدهای باب، طایفه و تیره دارای هنجارهای نهادینه شدهی عرفی است که به مرور سستتر شدهاند ولی همچنان پایدار ماندهاند.
کلمات کلیدی: ساختار اجتماعی, قشربندی اجتماعی عشایر, اسکان عشایر, ایلات بختیاری و بهمئی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1575758/