فاطمه قربانی سمسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران ژئوتکنیک، دانشکده فنی و مهندسی گرگان
علیرضا طبرسا - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی گرگان
میثم پورعباس بیلندی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، مجتمع آموزش عالی گناباد

استفاده از خاک های مسئله دار و بهره مندی از آنها به عنوان ساختگاه بسیاری از پروژه ها موجب میشود کهپژوهشگران بیشتر از پیش به فکر بهسازی اینگونه خاک ها باشند. بهسازی خاک ها موجب بهبود شرایط ژئوتکنیکیاعم از خواص مکانیکی و دوام ساختاری می شود که با استفاده از روشهای نوین و متنوعی قابل اجراست. در اینراستا ژئوپلیمرها یکی از مناسب ترین گزینه ها برای جایگزینی سیمان هستند. در این مقاله به ارزیابی استفاده ازژئوپلیمر برپایه پودر شیشه بازیافتی و تاثیر آن بروی شاخص خمیری، حد روانی و حد خمیری خاک در دو زمانعمل آوری ۷ و ۲۸ روز می پردازیم. آزمایش حدود آتربرگ برروی نمونه هایی با مقادیر ۱۰ و ۲۰ درصد پودرشیشه،۳ و ۱۰ درصد پسماند کاربید کلسیم به عنوان فعال کننده ی قلیایی انجام شد. با افزودن ژئوپلیمر موردنظر بهنمونه های خاک و تشکیل مخلوط های خاکی خواص خمیری آنها کاهش می یابد تاحدی که بعضی از مخلوط ها باگذشت زمان ۲۸ روزه بهصورت غیرخمیری در آمدهاند؛ که دلیل آن وجود مقدار قابل توجه از سیلیس واکنشنکرده حاصل از پودرشیشه بازیافتی مازاد که عملا مادهای فاقد چسبندگی است، می باشد.

ژئوپلیمر، پودرشیشه بازیافتی، پسماند کاربید کلسیم، شاخص خمیری، حد روانی