سید محمدانور علوی - دانشجوی رشته فقه تربیتی جامعه المصطفی العالمیه

فقه تربیتی برای اثربخشی و کارآمد شدن تربیت به دنبال یافتن روش های اطمنان بخش است. از این رو همواره قرآن را سرمشق و الگوی خود برای این کار قرار داده و به آیات تربیتی قرآن نگرسته است. چون قرآن از منابع دسته اول فقه در استنباط احکام شرعی برای مکلفان است. اندیشوران فقه تربیتی دریافته‎اند که حرمت نهادن به متربی به جای تنبیه بدنی خشن و بیش از اندازه، دادن اختیار و مسئولیت به متربیان برای سوق دادن فعالانه آنان به سوی تربیت شدن و نیز تنیظیم برنامه عقلانی، عملیاتی- کاربردی، سودمند برای زندگی متربیان و سرانجام نگرش به تفاوت های فردی متربیان و لحاظ توان تاب آوری آنان در برنامه‎های تربیتی؛ مجموعه روش های است که تربیت را اثر بخش و کارآمد می کند و این روش ها را فقه تربیتی از آیات تربیتی قرآن بر گرفته است که نیازمند آزمون و خطا نبوده و اطمنان بخش است و در فراروی هر کدام از آنها ثواب و پاداش های آخرتی نیز نهفته است که به متربیان اشتیاق و انگیزه فزونتر برای تربیت شدن می دهد.

اثربخشی, روش ها, آیات تربیتی, فقه تربیتی