مریم پوررحیمی - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
علی شاکر - رتبه علمی نویسنده

پژوهش حاضر به پیش بینی رضایت زناشویی زوجین براساس باورهای غیر منطقی و کمال گرایی و نوع سبک دلبستگی شان پرداخته است. نمونه پژوهش شامل ۵۹۵ نفر است که ۱۰-۱ سال از ازدواجشان گذشته است و بین ۲۰ الی۴۰ سال سن دارند و در شهر تهران زندگی می کردند. در زمان انجام پژوهش مشکل ناباروری و سابقه بیماری مزمن جسمی و بیماری روانی را نداشته و در ۶ ماه اخیر(قبل از انجام پژوهش)نیز تجربه حوادث تلخ را نداشته اند و به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک دلبستگی بزرگسال هازان و شیور (AAQ)، باورهای غیرمنطقی جونز،کمال گرایی اهواز و رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، و تحلیل رگرسیون گام به گام و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که از بین پنج متغیر پیش بین (سه سبک دلبستگی، کمال گرایی و باورهای غیرمنطقی) به ترتیب، باورهای غیر منطقی به تنهایی ۸% ، باورهای غیرمنطقی و کمال گرایی با هم ۱۰% و باورهای غیرمنطقی، کمال گرایی و دلبستگی ناایمن اضطرابی در مجموع ۱۲% از واریانس رضایت زناشویی را تببین می کنند. همچنین بین دو گروه زنان و مردان از لحاظ سبک دلبستگی تفاوت وجود دارد. با توجه به اینکه نقش باورهای غیرمنطقی نسبت به دو متغیر دیگر در پیش بینی رضایت زناشویی بیشتر است می توان در جلسات مشاوره قبل از ازدواج، باور های غیر منطقی زوجین را شناسایی و اصلاح کرد تا با افزایش میزان رضایت زناشویی زوجین، پس از ازدواج میزان طلاق کاهش یابد.

رضایت زناشویی, باورهای غیرمنطقی, کمال گرایی, سبک دلبستگی