مطالعات لایسیمتری روش های مدیریت سطح ایستابی برای آبیاری گوجه فرنگی

Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 123

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARIDSE-6-2_008

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401

Abstract:

در مناطق مرطوب، ایجاد سطح ایستابی و حفظ آن در طول دوره رشد به منظور استفاده بهینه از آب آبیاری و ایجاد رطوبت در منطقه ریشه ها روشی متداول است. اما در مناطق خشک و نیمه خشک، بالا آمدن نمک به همراه آب در اثر جریان مویینه ای به دلیل تبخیر و تعرق زیاد، می تواند عامل بازدارنده ای برای استفاده از این روش محسوب شود. در این تحقیق امکان استفاده از روش های کنترل سطح ایستابی (زهکشی کنترل شده و آبیاری زیرزمینی) با اعمال مدیریت آبشویی در مناطق خشک و نیمه خشک (مانند ایران) بررسی شد. به این منظور سه تیمار با شرایط مختلف کنترل سطح ایستابی شامل زهکشی آزاد، زهکشی کنترل شده، و آبیاری زیرزمینی در چهار تکرار در ۱۲ عدد لایسیمتر (ارتفاع ۹۰ و قطر ۵۷ سانتی متر) درنظر گرفته شد. سطح ایستابی با EC آب برابر ۱/۵ دسی زیمنس بر متر در عمق ۵۵ سانتی متری از سطح خاک در دو تیمار زهکشی کنترل شده و آبیاری زیرزمینی ایجاد شد. گیاه آزمایشی گوجه فرنگی بود. آبشویی خاک زمانیدر نظر گرفته شده که میزان تجمع نمک در منطقه ریشه به حد آستانه شوری می رسید. نتایج نشان دهنده امکان استفاده از این روش ها در شرایط خشک و نیمه خشک است. پروفیل خاک از نظر شوری (عصاره اشباع) بررسی و مشاهده شد که توزیع نمک در عمق بین ۱۰ تا ۵۰ سانتی متر در هر سه تیمار حدودا نزدیک به هم و کمتر از ۳ دسی زیمنس بر متر است. فقط در تیمار آبیاری زیرزمینی میزان شوری یا ECe در سطح خاک بسیار بالا بود. این افزایش تاثیر منفی برمیزان محصول نداشت بلکه محصول بیشتری نیز نسبت به زهکشی آزاد به دست آمد. در مجموع، مقدار محصول در تیمار زهکشی کنترل شده ۷۳ درصد بیشتر از زهکشی آزاد و ۱۲ درصد  بیشتر از آبیاری زیرزمینی بود. ولی متوسط وزن میوه در روش آبیاری زیرزمینی بالاتر بود که نشان از یکنواختی وزن میوه ها دارد. تعداد میوه نیز در هر تیمار به دست آمد که در تیمار زهکشی کنترل شده نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر بود. از نظر میزان آب مصرفی، در آبیاری زیرزمینی نصف دو تیمار دیگر آب مصرف شود و بنابراین کارایی مصرف آب در آن بیشتر بود. با توجه به اینکه میزان شوری در منطقه ریشه و در آبیاری زیرزمینی کمتر از ۳ دسی زیمنس بر متر بود هیچگونه شستشویی صورت نگرفت. لذا نتایج فوق کارایی این سیستم را در مناطق خشک و نیمه خشک مشخص می کند. اما در دراز مدت در این روش نیاز به آبشویی ادواری در طول فصل رشد وجود دارد.

Authors

سعید اسمعیل نیا

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آبیاری و زهکشی

عبدالمجید لیاقت

استادیار گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی آب و خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

نادر حیدری

استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج

مجتبی اکرم

کارشناس ارشد کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ahonen, J. ۱۹۹۱. Application of Controlled Drainage and Subirrigation in ...
  • Alizadeh, A. ۲۰۰۲. Soil, Water, Plant relationship. Astan Gods Razavi ...
  • Madramootoo, C. A., Broughton, S., Papadopoulos, A. ۱۹۹۲. Water table ...
  • Mejia, M. N. ۱۹۹۸. Improved water quality through water table ...
  • Patel, R. M., Prasher, S. O., Donnelly, D., Bonnel R. ...
  • نمایش کامل مراجع