محمد هادی داودی - استادیار مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری
فرید آستانه - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
حمید الوندکوهی - کارشناس ارشد خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

استفاده از آهک به صورت دوغاب غلیظ یا پودر خشک به منظور اصلاح خاک از قرن ها پیش شناخته شده و در پروژه های عمرانی به کار گرفته شده است.  مقاله حاضر روشی جدید برای افزایش آهک به خاک در پروژه هایی معرفی می­کند که به هر دلیل امکان حفر، اصلاح، و بازگرداندن آن وجود ندارد؛ این مقاله همچنین اثر بخشی روش جدید را بررسی می کند.  در این روش، آهک به صورت محلول و به حالت ثقلی از داخل چاله های کم عمق به خاک وارد و با ایجاد واکنش با ذرات خاک، موجب اصلاح ویژگی های مکانیکی و فیزیکی آن می شود.  یک مدل فیزیکی در آزمایشگاه مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری طراحی و ساخته شد و در آن خاک با دانسیته معین، متراکم شده به مدت ۶۰ روز محلول اشباع آهک از آن عبور داده شد و در فواصل زمانی مختلف و از نقاط متعدد آن نمونه دست نخورده گرفته شد.  نتایج آزمایش های حدود اتربرگ، برش مستقیم، و اندازه گیری های پارامترهای شیمیایی آب و خاک نشان می دهد که افزایش نیم درصد وزنی آهک به خاک، بدون ایجاد اثر منفی زیست محیطی، چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آن را به ترتیب تا نزدیک به ۲۲۰ و ۳۰۰ درصد افزایش و نشست اولیه و شاخص خمیری را به ترتیب تا ۱۴ و ۵۸ درصد کاهش می دهد. 

آهک, تراکم, چسبندگی, زاویه اصطکاک داخلی, شاخص خمیری, محلول اشباع, نفوذپذیری