سیدحسن پیشگرکومله - دانشجوی دکتری مکانیزاسیون کشاورزی
علیرضا کیهانی - استاد گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران
محمدرضا مستوفی سرکاری - استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج؛
علی جعفری - دانشیار گروه مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه تهران

با افزایش فعالیت های مکانیزه کشاورزی و وجود ماشین های متنوع در برداشت محصولات کشاورزی، استفاده از روش های علمی برای انتخاب بهینه روش برداشت ضروری است.  ذرت بذری به دلیل حساسیت بسیار در زمان برداشت و ارزش ریالی زیاد آن اهمیت بسیاری بالایی در کشاورزی ایران دارد.  وجود تنوع سامانه و ماشین های برداشت این محصول ایجاب می کند تا گزینه های مختلف، از جنبه های گوناگون، ارزیابی شوند.  بر این اساس، در پژوهش حاضر سه سامانه برداشت: دو مرحله ای (با استفاده از ذرت چین- پوست کن)، کمباین غلات و وینتراشتایگر با توجه به هفت معیار: مقدار تلفات برداشت، انرژی مصرفی عملیات برداشت، ارزش ریالی سامانه، راحتی و ایمنی از دید کاربر، میزان آموزش مورد نیاز به کاربر، هزینه های تعمیر و نگهداری و ظرفیت مزرعه ای ماشین ارزیابی و با استفاده از روش های تصمیم گیری چندمعیاری TOPSIS و SAW مناسب ترین گزینه انتخاب شد.  مقادیر CL* در روش TOPSIS (نزدیکی نسبی گزینه به راه حل ایده آل) برای سه سامانه گفته شده به ترتیب ۶۰/۰، ۵۷/۰ و ۴۲/۰ به دست آمد.  در روش SAW، مقادیر A* (مقادیر کمی اولویت هر یک از گزینه ها) ۷۸/۰، ۵۵/۰ و ۴۹/۰ به ترتیب برای سامانه های برداشت دو مرحله ای (ذرت چین- پوست کن)، کمباین غلات و کمباین وینتراشتایگر بود.  بر این اساس مشخص شد که در هر دو روش تصمیم گیری، سامانه ذرت چین- پوست کن مناسب ترین گزینه است و ماشین های کمباین غلات و وینتراشتایگر گزینه های بعدی هستند. 

استان البرز, ذرت بذری, ذرت چین- پوست کن, کمباین غلات, کمباین وینتراشتایگر, SAW, TOPSIS