رسول دانشفراز - دانشیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مراغه
سینا صادق فام - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مراغه
علی رضازاده جودی - کارشناسی ارشد عمران-آب، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران.

استهلاک انرژی در سازههای هیدرولیکی از مسائل مهم در مهندسی هیدرولیک است. عملکرد سازههای هیدرولیکی از نظر استهلاک انرژی می تواند پایداری سازه و بستر رودخانه را تامین کند. در این پژوهش به ارزیابی آزمایشگاهی عملکرد صفحات مشبک به عنوان مستهلک کننده ی انرژی جریان فوق بحرانی پرداخته شده است. پارامترهای مورد بررسی عبارتند از: عدد فرود؛ درصد روزنه صفحات مشبک؛ محل قرارگیری صفحات مشبک. عدد فرود جریان فوق بحرانی در بازه ۵/۲ تا ۵/۸ تغییر کرده و درصد روزنه صفحات مشبک ۴۰ و ۵۰ درصد بوده است. همچنین محل قرارگیری صفحات در فواصل ۵/۶۲، ۱۲۵ و ۲۵۰ سانتی متری بعد از دریچه مولد جریان فوق بحرانی در نظر گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان داد درصد روزنه صفحات، فاصله قرارگیری صفحه مشبک از دریچه مولد جریان فوق بحرانی و همچنین عدد فرود جریان فوق بحرانی، بر عملکرد صفحات مشبک تاثیر گذار بوده است. در تمامی حالات مورد بررسی نیز، استهلاک انرژی سیستم از استهلاک انرژی پرش هیدرولیکی آزاد بیشتر بوده است. نتایج به دست آمده نشان داد افزایش عدد فرود موجب افزایش عملکرد صفحات مشبک (افت انرژی نسبی) و کاهش بازده صفحات مشبک (اختلاف بین افت انرژی نسبی سیستم از افت انرژی پرش هیدرویکی آزاد) شده است. همچنین نتایج نشان داد صفحه مشبک با درصد روزنه ۵۰ درصد که در فاصله ۱۲۵ سانتی متری دریچه قرار گرفته، عملکرد بهتری داشته است.

استهلاک انرژی, پرش هیدرولیکی, صفحات مشبک, عدد فرود, مطالعه ی آزمایشگاهی