پرویز تقی لو - گروه مدیریت فرهنگی دانشگاه علمی کاربردی

چکیدهتوسعه حمل و نقل شهری ازاصلی ترین موضوعات درحل مشکلات ومعضلات ترافیک شهری به شمار می رود. یکی از ضروری ترین نیازهای هرجامعه در کنار توسعه اقتصادی و اجتماعی موضوع توسعه صنعت حمل و نقل و بهبود کارایی سیستمهای حمل و نقل می باشد. در این راستا آرام سازی ترافیک مجموعه ای از استراتژی هایی است که توسط برنامه ریزان شهری و مهندسان ترافیک به منظور کاهش سرعت ترافیک (با تعریف عام) استفاده می شود. انسان در طول تاریخ، تلاش بسیاری به منظور افزایش دسترسی به کالاها، اماکن و... کرده است و با هر گونه تحولی در این زمینه، شرایط فضایی و کالبدی شهر نیز تحت تاثیر قرار گرفته است. به ویژه با رواج استفاده از وسایط نقلیه جدید، ساخت، بافت و اندازه شهرها شدیدا دستخوش تغییر شد. در این خصوص از نیمه دوم قرن بیستم تلاش های بسیاری در زمینه شناخت و بکارگیری رابطه کاربری زمین(استقرار فعالیت ها و اسکان جمعیت) و حمل ونقل به عمل آمد، ولی معمولا بیشتر مطالعات انجام شده معطوف به اثر کاربری در تولید سفرها بود و اثر برنامه ریزی کاربری زمین بر روی برنامه ریزی حمل ونقل به صورت یک سویه بررسی می شد و بازتاب تاثیرگذاری اتخاذ تدابیر و سیاست ها در حیطه برنامه ریزی حمل ونقل بر برنامه ریزی کاربری زمین نادیده انگاشته می شد. و می توان گفت تدوین سیاست های مناسب و برنامه ریزی در راستای ارتقای فرهنگ ترافیک در تردد های شهری نخست نیازمند شناسایی دقیق مولفه های موثر می باشد. در راه شناخت این مولفه ها می بایست در مورد برخی مفاهیم و همچنین شرایط موجود دیدگاه مناسبی از طریق بررسی دقیق، مطالعات، مشاهدات و ... کسب گردد.

کلید واژه: کنترل ترافیک، حمل و نقل، برنامه ریزی