حسن خوشپور
ناصر برک پور
مهیار عارفی
سید حسین بحرینی

بدیهی است که محیط های شهری مهمترین بستر زندگی برای بخش وسیعی از جمعیت در حال افزایش دنیا است. به تبع این نحوه استقرار‘ ساکنین شهری اغلب اوقات زندگی خود را در نوعی از آب و هوای تعدیل شده می گذرانند. مطالعه حاضر بر روی دو نکته از آب و هوای شهری درشهر تهران تکیه دارد: اقلیم و شکل شهر. هر ساختمان در ارتباط با میزان پوشش هوای پیرامونش عکس العمل نشان داده و این تاثیرات اقلیمی خرد در واحدهای کلان که معمولا تصویری از شکل توسعه شهری و کاربریهای عمده است‘ ادغام میشود. بطو دقیقتر این مقاله تحقیقی قصد دارد‘ این فرضیه را آزمایش کندکه تمرکز یا پخش آلوده کننده های هوا تابع شرایط جوی و جزایر حرارتی در فضاهای شهری می باشد‘ که به نوبه خود بوسیله توپوگرافی و شکل شهر تحت تاثیر قرار می گیرند. با انجام اصلاحاتی در شکل شهر ممکن است شرایط جوی (جهت باد و سرعت) در یک فضای شهری عوض شده و نهایتا منجر به ایجاد هوائی با کیفیت بهتر در محیط شهری گردد. بخشی از این مطالعه بر تجارب حاصله از تونل باد با سرعت کم که برای این منظور ساخته شده بود‘ مبتنی است. همچنین اطلاعات ماهواره ای منبع دیگری بوده که برای تهیه جزایر حرارتی از آن استفاده شده است.

Air pollution, City of Tehran., Urban Climatology, urban design, Urban Meteorology