تاثیر آبیاری تکمیلی بر رشد انگور دیم در منطقه باجگاه

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آبیاری تکمیلی بر رشد انگور دیم در شرایط خشکسالی در موستان دیم دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در طی سالهای زراعی 88-1387 و 89 - 1388 انجام گردید. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی روی انگور یاقوتی قرمز با 4 تکرار و 6 تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی: آبیاری در فروردین ماه ، اردیبهشت ماه، خردادماه، تیر ماه، آبیاری در فروردین و اردیبهشت ماه و تیمار شاهد (بدون ابیاری) بودند. در طول تحقیق رطوبت خاک اندازه گیری گردید. پارامترهای فیزیولوژیکی مانند رشد، دمای پوشش سبز ، پتانسیل آب در گیاه و ماده خشک گیاهی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که : میزان آب داده شده اضافه بر نیاز گیاه نبوده است تا ذخیره رطوبتی را در انتهای فصل رشد بیشتر کند. تیمارهای با میزان آبیاری تکمیلی یکسان تبخیر- تعرق مشابهی انجام می دهند همچنین انگور دیم در صورت در اختیار داشتن آب بیشتر تبخیر-تعرق بیشتری انجام می دهد. آبیاری تأثیری در میزان ماده خشک تولیدی کل ، ماده خشک به غیر از پا جوش و ماده خشک پاجوش نداشته است. آبیاری تکمیلی در فروردین ماه و اردیبهشت ماه و خرداد ماه سرعت رشد برگ را به میزانی که در تحلیل های آماری معنی دار شود تغییر نمی دهد. تیماری که آبیاری تکمیلی بیشتری شده است در کل دوران رشد پتانسیل بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشته است. آبیاری تأثیری در میزان شدت فتوسنتز ، شدت تعرق و مقاومت روزنه نداشته است.

Keywords:

آبیاری تکمیلی , انگور , دیم