بررسی اثر زمان بی هوازی و عمر لجن بر حذف بیولوژیکی فسفر در راکتورهای نا پیوسته با عملیات متوالی

در این تحقیق از دو راکتور ناپیوسته با عملیات متوالی (SBR) که در مقیاس نیمه صنعتی ساخته شده بود ، جهت حذف بیولوژیکی فسفر استفاده شد . هر دو راکتور در یک سیکل ۱۲ ساعته کار می کردند و راهبری آنها ا طریق یک رایانه صورت می گرفت . از یک راکتور بعنوان شاهد ، بدون مرحله بی هوازی اولیه استفاده شد . در راکتور دیگری شرایط بی هوازی اولیه بدون تغییر در زمان کل واکنش (۵/۹ ساعت ) حهیا گردید . متوسط غلظت فسفر و COD در خوراک ورودی به راکتورها به ترتیب برابر بود با ۵/۷ و ۸۰۰ میلی گرم در لیتر . متوسط راندمان حذف فسفر در راکتور شاهد و راکتور دوم با زمانهای واکنش بی هوازی ۲و۳و۵/۴ ساعت در طی دوره های ۲ ماهه به ترتیب برابر با ۱۶ % و ۲۶% و ۶۴% و ۹۹% بدست آمد . از طرف دیگر افزایش مر لجن از ۵ روز به ۱۰ روز در راکتور با زمان واکنش بی هوازی ۵/۴ ساعت ، باعث کاهش راندمان حذف فسفر از ۹۹% به ۸۷% شد . در کل بررسی نتایج حاصل از عملکرد راکتورها نشان می دهد که از یک طرف با افزایش زمان واکنش بی هوازی ، به دلیل غلبه میکروارگانیزمها حذف کننده فسفر بر سایر گونه ها می توان راندمان حذف فسفر را بالا برد و از طرف دیگر با کنترل دقیق حجم لجن مازاد (عمر لجن) در راندمان حذف اثر مثبت گذاشت .