جداسازی کروم از محیط های آبی با استفاده از دو نوع پلی آنیلین

در این پژوهش دو نوع پلی آنیلین با استفاده از دو نوع اکسنده شامل پتاسیم یدات و آمونیوم پروکسی دی سولفات در حلال اسیدی آبی به روش شیمیایی سنتز شده اند و به صورت پودر برای جداسازی و احیای کروم( ۶+) در محیط آبی استفاده شده اند. آزمایش ها به صورت رآکتور ناپیوسته انجام شده اند و مشخصه هایی چون زمان تماس پلیمر با محیط آبی حاوی کروم،pH محلول کروم و همدماهای فروندلیچ و لانگمویر در جذب بررسی شده اند. سازوکار حذف کروم برای هر دو نوع پلی آنیلین ترکیبی از جذب سطحی و احیاء کروم بیان شد. پلی آنیلین سنتز شده با استفاده از پتاسیم یدات عملکرد بهتری در جذب کروم کل و پلی آنیلین سنتز شده با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات در جذب و احیای کروم( ۶+) دارد. برای هر دو نوع پلی آنیلین تهیه شده زمان بهینه حذف کروم کل در حد ۳۰ دقیقه و زمان بهینه حذف کروم (۶+) در حد ۵ دقیقه محاسبه شد. پلی آنیلین سنتز شده با استفاده از پتاسیم یدات بیشترین درصد حذف کروم کل را در pH برابر ۳ و پلی آنیلین سنتز شده با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات بیشترین درصد حذف کروم کل را در pH برابر ۱۱ از خود نشان داده اند. هر دو پلی آنیلین بیشترین در صد حذف( کروم ۶+ ) را در pH های اسیدی و بویژه در pH برابر ۱ داشته اند. هر دو نوع پلی آنیلین سنتز شده مطابقت قابل قبولی با همدماهای لانگمویر و فروندلیچ در جذب کروم داشته اند. علت تفاوت عملکرد دو نوع پلیمر، تاثیر نوع ماده اکسنده بر شکل و مرفولوژی پلیمر و چیدمان وتعداد گروههای نیتروژن در پلی آنیلین بیان شد.

Keywords:

احیاء , آلودگی محیط زیست , پلی آنیلین , جذب سطحی , کروم