ناصر حاجی زاده ذاکر - دانشیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
ایرج رحمانی - پژوهشکده حمل و نقل وزارت راه و ترابری، استادیار گروه حمل و نقل و تکنولوژی دریایی
مونا مقدم - کارشناس پژوهشی، گروه حمل و نقل و تکنولوژی دریایی، پژوهشکده حمل و نقل وزارت راه و ترابری
رامین شادی - سازمان حفاظت محیط زیست، کارشناس ارشد دفتر ارزیابی اثرات زیست محیطی
عزیر عابسی - انستیتو تکتولوژی جورجیا، آمریکا ، پژوهشگر، فوق دکترا، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست

فعالیت های بندری از راههای مختلف از جمله تخلیه مواد زائد نفتی کشتی ها، تخلیه آب توازن آلوده به مواد نفتی، نشت نفت در زمان بارگیری و تخلیه نفت می توانند موجب وقوع لکه نفتی در محیط دریا، آلودگی دریایی و آسیب به محیط زیست دریایی شوند. بندر انزلی در کناره جنوبی دریای خزر از قدیمی ترین بنادر ایران است که همواره فعال و از حجم بالای فعالیت کشتیرانی برخوردار بوده است. در این مقاله از طریق نمونه برداری و تجزیه و تحلیل رسوبات سطحی بستر دریا، وضعیت کیفی منطقه بندر انزلی از نظر آلودگی به هیدروکربن های نفتی مورد بررسی قرار گرفته است. غلظت هیدروکربن های نفتی در نمونه های رسوب با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی اندازه گیری شد همچنین با استفاده از مجموعه ای از شاخص های موجود، نسبت به تعیین منشا ترکیبات آلیفاتیک موجود اقدام شد. غلظت کل هیدروکربن های نفتی در رسوبات سطحی ناحیه مورد مطالعه بین ۶/۷ تا ۲۹ میلی گرم در کیلوگرم مشاهده شد که مبین آلودگی کم تا متوسط این رسوبات به هیدروکربن های نفتی است. مجموع غلظت ترکیبات آروماتیک چند حلقه ای در رسوبات ۶۲/۰ تا ۱۲/۶ نانوگرم در گرم مشاهده شد که نشان دهنده عدم وجود آلودگی این ترکیبات در نمونه های رسوب برداشته شده در منطقه بندر انزلی است. استفاده از شاخص های توسعه داده شده مبین حضور ترکیبات هیدروکربنی با منشا نفتی در کنار حضور هیدروکربن هایی با منشا آلی دریایی ( فیتوپلانکتون ها و جلبک ها) و همچنین خشکی در سطح منطقه مورد مطالعه است.

Anzali port, Marine Environment, oil pollution, PAH, TPH