تاثیر پی- اچ (pH) بر تجزیه هیدروکربن های نفتی کل در راکتور های بسته خاکاب با عملکرد متوالی

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 194

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESJ-40-2_003

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401

Abstract:

آلودگی خاک و آب با هیدروکربن های نفتی مشکل زیست محیطی به شمار می رود. بنابراین، نیاز به تصفیه و حذف این آلودگی روز به روز اهمیت بیشتری می یابد. در این تحقیق تجزیه بیولوژیکی هیدروکربن های نفتی کل (TPH) تحت شرایط هوازی با استفاده از راکتورهای هوازی خاکابی مطالعه و بررسی شد. نمونه خاک از منطقه عظیم آباد که با ریختن، نشت مخازن ذخیره نفت و خطوط لوله آسیب دیده پالایشگاه تهران واقع در جنوب تهران آلوده شده بود، جمع آوری شد. در این مطالعه پی- اچ بهینه که به بهترین تجزیه TPH در راکتور بسته خاکاب با عملکرد متوالی (SS-SBR) منجر می شود با تغییر pH و ثابت نگه داشتن سایر شرایط بررسی شد. دو راکتور خاکاب در اندازه آزمایشگاهی طراحی و ساخته شدند. هر راکتور برای رسیدن به شرایط پایدار برای ۱۴ روز به صورت بسته راه اندازی شد، سپس ۶ بهره برداری با زمان ماند ۲ ماه صورت گرفت. هر راه اندازی pH مربوط به خود را دارا بود. در پایان این عملکرد، غلظت های TPH از طریق کروماتوگرافی گازی (GC) که دارای آشکارساز یونی شعله ای (FID) بود، آنالیز و مشخص شد. بر اساس این مطالعات SS-SBR راندمان بالایی در حذف TPH از خاک آلوده دارد به طوری که راندمان حذف آن در pH=۷ و در بهترین شرایط (pH بهینه) به ۳/۸۸ درصد رسیده است. از این رو در این تحقیق pH بهینه در SS-SBR برای تجزیه بیولوژیکی خاک های آلوده به TPH در محدوده pH نرمال است.

Keywords:

bioremediation , Flame Ionization Detector (FID) , gas chromatography (GC) , pH , Soil Slurry – Sequencing Batch Reactor (SS-SBR) , Total Petroleum Hydrocarbon (TPH)

Authors

علی ترابیان

Professor, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran

سیدحمیدرضا فاطمی

M.Sc., Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran

صابر حسنلو

M.Sc., Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran

علی محمدپور

M.Sc., Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran