کاربرد روش رگرسیون لجستیک در مدل سازی کیفیت زیبایی شناختی سیمای سرزمین (مطالعه ی موردی: آبخیز زیارت استان گلستان)

برنامه ریزی گردشگری طبیعی، نخستین اقدام در مدیریت مناطق طبیعی با رویکرد گردشگری است که در آن عرصه های مستعد طرح ریزی تفرجی، پهنه بندی می شوند. بنابراین یافتن منظره های زیبا می تواند به عنوان یکی از اصول برنامه ریزی تفرجی مطرح شود. در این پژوهش،آبخیز زیارت که یکی از قطب های گردشگری استان گلستان است جهت مدلسازی ارزش های زیبایی شناختی به روش رگرسیون لجستیک که قادر به برقراری ارتباط بین متغیر وابسته و متغیرهای مستقل است مورد بررسی قرار گرفت. متغیر وابسته مجموعه ای از نقاط زیبا و نازیبا و متغیرهای مستقل ۸ معیار تیپ پوشش گیاهی، تراکم پوشش گیاهی، تنوع تراکم پوشش گیاهی، اکوتون پوشش گیاهی، قابلیت دید آبشار، قله، رودخانه و نقاط پر تنوع هستند. پس از نقشه سازی معیارها، در نهایت نقشه تناسب ارزش زیبایی شناختی بر اساس مدل آماری رگرسیون لجستیک تهیه شد. نتایج ارزیابی مدل رگرسیونی برازش داده شده با مقادیر ROCبرابر با ۸۷۹/۰و Pseudo-R۲ برابر با ۴۱۲۹/۰ بیانگر درستی و اعتبار نسبتا بالای مدل است. نتایج نشان می دهد پهنه هایی که دارای ارزش زیبایی شناختی بالاتری هستند بیشتر در ارتفاعات و محدوده ی مرکزی ، حاشیه خط الراس های شرقی و غربی و بخش جنوبی حوزه قرار دارند. نتایج حاصل از این تحقیق، می تواند فرآیند تصمیم گیری برای مکان یابی و انتخاب مناطق تفرجگاهی زیباتر را تسهیل نماید.

Keywords:

گردشگری , ارزیابی ارزش های زیبایی شناختی , رگرسیون لجستیک , آبخیز زیارت