تعیین آلودگی کل مجاز رودخانه و تخصیص بار آلودگی براساس تغییرات فصلی، الگویی برای استانداردسازی و پایش چندپارامتره و محلی کیفیت آب

یک چالش برای تعیین حداکثر مجاز انتشار آلودگی رودخانه وجود نوسانات کمی و کیفی فصلی ناشی از فعالیت های زراعی است. این پژوهش با استفاده از مدل Qual۲k و شبیه سازی رودخانه تجن نشان می دهد چگونه می توان حداکثر بار آلودگی و غلظت مجاز پارامترها، مولفه کلیدی پایش، میزان خودپالایی و تخصیص بهینه بار آلودگی را در شرایط نوسانات فصلی تعیین نمود. مطابق بررسی های بعمل آمده و به منظور حفظ شرایط زیستی سالانه آبزیان، برآورد شد مجموعا ۴۵۰۰ تن COD و ۲۵۰۰ تن نیتروژن کل ظرفیت نهایی بار آلودگی در دهانه رودخانه بوده و در این شرایط استاندارد غلظت مجاز پارامترهای COD، نیتروژن و فسفر کل در به ترتیب ۹، ۵ و ۰.۵ میلی گرم بر لیتر تعیین می گردد. همچنین میزان خودپالایی رودخانه در کاهش بار نیتروژن، فسفر و COD در مسیر جریان به ترتیب ۶%، ۹% و ۵۰% برآورد شده که باعث می شود سهم آلودگی نقطه پایش از منابع آلاینده غیرنقطه ای در مسیر رودخانه به نسبت مخزن بالادست برای انتشار ترکیبات نیتروژن و فسفر بیش از ۸۰% و برای COD تنها ۲۰% باشد. بنابراین برای بهسازی کیفی رودخانه توصیه می شود با مدیریت مزرعه و کاهش ۴۵% بار آلودگی مواد مغذی از زهاب های کشاورزی، غلظت مجاز اکسیژن محلول برای حفظ آبزیان رعایت گردد.

Keywords:

تخلیه مجاز , حداکثر بار آلودگی , خودپالایی رودخانه , کیفیت آب , مدلسازی