علیرضا قنبرزاده شاهخالی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران
نیما بهجتی شال - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران
پوریا اسکندری - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران
امیرزاهد اسکندری طاسکوه - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران
امیرحسین فتحی مهدیخانمحله - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران
امیرمحمد اسکندری طاسکوه - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس امام علی(ع) رشت، ایران

اختلال در ریاضیات اساسا عبارت است از ناتوانی در انجام مهارت های مربوط به حساب با توجه به ظرفیت هوشی و سطح آموزشی که از کسی انتظار می رود. آموزش ریاضی از اهداف اساسی در آموزش و پرورش مقطع ابتدایی است. از گذشته تاکنون نظریه پردازان و پژوهشگران متعددی در زمینه یادگیری و عوامل اثرگذار بر آن، به نظریه پردازی و مطالعه پرداخته اند. در طول تاریخ، نتایج مطالعات آموزش به عنوان یک اثرگذار بنیادین در تدریس و یادگیری شناخته شده است. از مقیاس کیفیت تدریس آزمون محقق ساخته و فرم ارزیابی زمان و فرصت یادگیری برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش استفاده گردید. نتایج تحلیل مسیر با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیری سلسله مراتبی نشان داد که عملکرد دانش آموزان هم در انجام محاسبات و هم در حل مسایل از طریق فرصت و زمان یادگیری توسط تجربه و تحصیلات معلم پیشبینی شده اند. به عبارتدیگر فرصت و زمان یادگیری نقش واسطه ای در ارتباط بین ویژگی های معلم با عملکرد دانش آموزان دارد.

ریاضی ، معلم ، تدریس ، مقطع ابتدایی