چیان پردار - دانشجوی دکتری مشاوره، ، گروه مشاوره، خانواده، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
امید مرادی - گروه مشاوره خانواده، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
حمزه احمدیان - گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.
باقر ثنایی - گروه مشاوره خانواده، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

کارکرد خانواده با میانجی گری خودکارآمدی، می تواند به ارتقاء و بهبود نستوهی خانواده در دانشجویان متاهل منجر شود؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری ابعاد کارکرد خانواده با نستوهی خانواده در دانشجویان متاهل با تمرکز بر نقش میانجی خودکارآمدی انجام قرار گرفت. پژوهش حاضر کمی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دربرگیرنده همه دانشجویان متاهل دانشگاه­های شهر سنندج در سال تحصیلی ۱۳۹۷ بودند که تعداد ۵۰۰ نفر (۲۱۲ مرد و ۲۸۸ زن) با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری  داده ها از سه سنجه معتبر نستوهی خانواده ((McCubbin, Thompson & McCubbin, ۱۹۸۶، کارکرد خانواده ( (Epstein, Baldwin, & Bishop,۱۹۸۳ و خودکارآمدی عمومی (Jerusalem & Schwarzer, ۱۹۹۲(استفاده شد. داده ها با به کارگیری نرم افزارهای SPSS و AMOS تحلیل شدند. برآیندهای پژوهش نشان داد که مدل فرضی داد­ه­ها برازش کمابیش مطلوبی دارد و کارکرد خانواده بر نستوهی خانواده اثر مثبت و مستقیم داشت (۰۵/۰p<). همچنین کارکرد خانواده با میانجی گری خودکارآمدی اثر غیرمستقیم و معنی داری بر نستوهی خانواده دارد (۰۵/۰p<). یافته­های این پژوهش در کنار حمایت از مدل فرضی برای نستوهی خانواده، الگوی درخوری برای تاثیر خودکارآمدی همچون متغیر میانجی در رابطه ی بین کارکرد خانواده و نستوهی خانواده در دانشجویان متاهل ارائه می­دهد. بر این اساس، ابعاد کارکرد خانواده با میانجی خودکارآمدی، به ارتقاء و بهبود نستوهی خانواده در دانشجویان متاهل سطح شهر سسندج منجر شده است.

نستوهی خانواده, کارکرد خانواده, خودکارآمدی