ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر تبخیرتعرق و بارش موثر ( مطالعه موردی : کرمان )

در تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات محتمل تغییر اقلیم بر تبخیر تعرق و بارش موثر در ایستگاه کرمان ، پارامترهای اقلیمی آینده ، برای کاهش عدم قطعیت مربوط به مدل های بزرگ مقیاس ، از متوسط خروجی های پنج مدل گردش عمومی جو CSIRO-MK3 و MIROC و CGCM3 و GFDLCM و ECHO-G تحت سناریوی A2 ، حاصل شدند. متغییر های دمای بیشینه ، دمای کمینه و بارش برای دوره های زمانی 2039-2010 و 2069-2040 با روش ریز مقایس نمایی آماری و با نرم افزار LARS-WG شبیه سازی شدند و مقادیر حاصله با دوره 2000-1970 مقایسه گردید. تبخیر تعرق و بارش موثر بترتیب از روش های هارگریوز - سامانی و سازمان احیای اراضی آمریکا (USBR) بدست آمد . نتایج نشان دادند که بارش در فصل پائیز و زمستان افزایش و در بهار و تابستان تغییر چندانی نخواهد داشت. بیشترین افزایش بارش در دوره 2039-2010 مربوط به ماه ژانویه به میزان 8/84 میلیمتر و در دوره 2069-2040 ماه دسامبر به میزان 9/50 میلیمتر در ماه می باشد . در حالیکه بیشترین کاهش بارش در هر دو دوره مربوط به ماه مه و بترتیب به میزان 1/31- و 3/53- میلیمتر خواهد بود. دمای بیشینه بترتیب 2/46 و 3/5 و دمای کمینه 0/91 و 2/01 درجه سانتگراد افزایش را در دوره های 2039-2010 و 2069-2040 نشان می دهند ، که این افزایش می تواند تاثیر معنی داری ( به شرط همسویی سایر متغیرهای هواشناسی) در میزان تغییرات تبخیر داشته باشد . بارش موثر محاسبه شده بر اساس مقادیر کل بارش ، افزایشی به میزان 19/7 میلیمتر در سال را نشان می دهد . در مورد تبخیر تعرق ، افزایش در همه ماه های سال مشاهده شده است، که بیشترین میزان آن در هر دو دوره مربوط به ماه ژوئن است. متوسط افزایش تبخیر در دوره 2039-2010 به میزان 0/95 و در دوره 2069-2040 به میزان 1/29 میلیمتر در روز پیش بینی می شود . مطالعات تکمیلی در سایر مناطق اقلیمی کشور قابل توصیه است.

Keywords:

افزایش دما , تغییر اقلیم , ریز مقیاس نمایی , کرمان , مدل گردش عمومی