منیژه ملکی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان دانشگاه تبریز

هدف پژوهش حاضر رابطه سرشت و منش و نشانه های اضطراب با خشونت در دانش آموزان بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردیو توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل دادند که از این جامعه مورد مطالعه، تعداد ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و همکاران، مقیاس اضطراب بک و خشونت باس و پری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین آسیب پرهیزی، نوجویی و خودفراروی با خشونت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین پشتکار، خودراهبری و همکاری با خشونت رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین اضطراب با خشونت نیز رابطه مثبتو معناداری وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرشت و نشانه های افسردگی- اضطراب قادر به پیشبینی خشونت در دانش آموزان هستند.

سرشت، منش، اضطراب، خشونت.