علیرضا محمدی سنگاچین دوست - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران.
عباسعلی حسین خانزاده - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی به عنوان یک اختلال عصب تحولی شایع دوران کودکی همراه با مشکلات رفتاری مرتبط با فزون کنشی و تکانشگریها است که میتواند ساختار خانواده را تحت تاثیر قرار داده و موجب کاهش سطوح کیفی زندگی مادران شدهو به دنبال آن کانون خانواده را در معرض فروپاشی قرار دهد. بنابراین هدف از این مطالعه، توصیف و تحلیل کیفیت زندگی این مادران بر پایه مطالعات پژوهشی است. این مطالعه از نوع مروری روایتی است که طی آن مطالعات داخلی و خارجی انجام شده درباره تاثیر اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی کودکان که به نوعی بر کیفیت زندگی مادران آنها تاثیر میگذارد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی میتواند کیفیت زندگی مادران را در همه ابعاد آن شامل سلامت روانی، سلامت جسمانی، ارتباطهای اجتماعی، و معنوی تحت تاثیر منفی قرار داده و احتمال بروز افسردگی، اضطراب، تنیدگی، تنش، تعارضات زناشویی و طلاق را افزایش دهد. بنابراین ضروری به نظر میرسد که به مسائل و مشکلات این مادران توجه شود تا از پیامدهای شخصیو اجتماعی منفی این اختلال کاسته و شرایطی توسط رواندرمانگران در جهت بهبود کیفیت زندگی آنها فراهم شود. به همین منظور در این مقاله، به توصیف ویژگیهای کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی، بررسی اثرات این اختلال بر کیفیت زندگی والدینو به ویژه مادران ارائه شده، و جدیدترین پژوهشهای داخلی و خارجی مورد بررسی و بحث قرار گرفته که میتواند پیشآگهی مفیدی از علت کیفیت زندگی پایین این مادران و آسیبهای احتمالی برهمزننده کانون خانواده فراهم آورد.

اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی، کیفیت زندگی، مادران