آرش عسکری - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه محقق اردبیلی

زندگی بسیاری از کودکان و نوجوانان امروزه به طور فزاینده ای تحت تاثیر دستگاه های فناوری جدید، از جمله تلفنهای همراه است. همه گیری بیماری کرونا (COVID-۱۹) ۲۰۱۹ در زمان پیشرفت علمی برجسته و دیجیتالی شدن جهانی رخ داد. جوانان اثرات نامطلوب روانی و رفتاری مرتبط با بیماری همه گیر کووید ۱۹داشتند که عمدتا مربوط به اقدامات کنترل عفونت بود که باعث شد آنها زمان بیشتری را در خانه و با استفاده عمده از ابزارهای فناوری بگذرانند. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع اعتیاد به تلفن همراه و ویژگیهای جمعیت شناختی در دوران کرونا انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطعه متوسطه دوره دوم شهرستان بم در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که تعداد جامعه آماری ۲۸۶۵ نفر بود که ۲۹۸ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از طریق پرسشنامه آنلاین پرسشنامه را پر کردند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه کریم سواری و ویژگیهای جمعیت شناختی گرد آوری شد و با نرم افزار spss۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که % ۳,۷ از افراد نمونه استفاده بیش از حد از تلفن همراه دارند پس همچنین میتوان گفت که شیوع اعتیاد به تلفن همراه در جمعیت دانش آموزان متوسطه دره دوم شهرستان بم % ۳,۷ است و %۱۵,۷۷ از افراد جامعه استافده زیاد از تلفن همراه دارند که نشان میدهد این افراد در معرض خطر به طور مورد توجهی زیاد هستند و باید برای این افراد خدمات و برنامه های خاصی تدارک دیده شود.

شیوع اعتیاد به تلفن همراه، ویروس کرونا، دانش آموزان