زهرا رحیمی - دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه تربیت مدرس.
ابراهیم طلایی - استادیار گروه تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت مدرس،
ابراهیم ریحانی - دانشیار گروه آموزش ریاضی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
هاشم فردانش - دانشیار گروه تعلیم و تربیت، دانشگاه تربیت مدرس

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی آموزش با تاکید بر راه­حل­های چندگانه، در تقویت مهارت استدلال ریاضی در دانش­آموزان دوره متوسطه است. در این مطالعه، ۴۷ دانش­آموز در گروه آزمایشی و ۵۴ دانش­آموز در گروه کنترل، شرکت داشتند که همگی در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴، در مدارس دولتی دخترانه منطقه ۳ آموزش و پرورش شهر تهران، در دو رشته ریاضی و تجربی، مشغول به تحصیل بودند. ابزار این مطالعه، آزمونی است که بر مبنای دسته­بندی میازاکی (۲۰۰۰) شامل استدلال استنتاجی و استقرایی است. روش پژوهش، کنش­پژوهی است که در بطن آن از روش شبه آزمایشی استفاده شده است. تحلیل نتایج نشان می­دهد آموزش به­کمک راه­حل­های چندگانه مهارت استدلال را در گروه دانش­آموزان ریاضی افزایش داده، ولی تغییرات میانگین در گروه تجربی اندک است. تحلیل کیفی نتایج نیز نشان می­دهد، بسیاری از دانش­آموزان فهم درستی از اثبات، ضرورت اثبات، ویژگی­های اثبات معتبر و تمایز بین نمایش و محتوای اثبات ندارند، بسیاری از آنها با مفهوم متغیر، مانوس نیستند و به­خوبی موفق به گذر از  تفکر حسابی به تفکر جبری نشده و نیز در گفتمان ریاضی، قوی عمل نمی­کنند.

راه حل های چندگانه, استدلال ریاضی, کنش پژوهی