مهدی سرچشمه پور - استادیار بخش خاکشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد هادی فرپور - دانشیار بخش خاکشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

تنش خشکی یکی از تنش های مهم غیر زیستی است که بر بخش قابل توجهی از اراضی کشاورزی حاکم است و محدوده وسیعی از عکس العمل های گیاهی را تحت تاثیر قرار می دهد. گروه های مهمی از میکروارگانیسم ها با ریشه گیاهان همکاری نزدیکتری داشته و روابط متقابل مفید آنها در شرایط تنش تشدید می شود . این میکرو ارگانیسم ها می توانند با استفاده از مکانیسم های متعددی باعث کاهش اثرات سوء تنش و بهبود رشد گیاهان شوند . برخی از میکروارگانیسم ها می توانند از طریق تولید حجم قابل توجهی از اندام ها، ترشحات برون سلولی ، برخی کانی های رسوبی و پوسته های بیولوژیک باعث بهبود خصوصیات ساختمانی خاک و افزایش ظرفیت نگهداری آب شوند. گروهی از میکروارگانیسم ها نیز از طریق ترشح ترکیبات هورمونی باعث توسعه سیستم ریشه ای گیاه و افزایش جذب آب و عناصر غذایی می شوند . انجام تطابق اسمزی ، افزایش بیان ژنهای مسئول ایجاد مقاومت د رمقابل تنش و فعال کردن مسیرهای دفاعی گیاه از دیگر مکانیسم هایی است که باعث افزایش تحمل گیاه و بهبود کارایی مصرف می شوند . معمولا در شرایط تنش مجموعه ای از چند مکانیسم توسط یک یا چند گروه از میکروارگانیسم ها فعال شده و با تحت تاثیر قرار دادن جنبه های مختلف گیاه د رمقابل تنش و یا میزان تحمل آن را افزایش می دهند. کاهش اثرات تنش باعث بهبود رشد گیاه ، افزایش عملکرد و درنهایت افزایش کارایی مصرف آب می گردد.

باکتری های ریزوسفری ، تنش خشکی ، میکوریز ، مقاومت به خشکی