بررسی بازدارندگی باکتری های اندوفیت یونجه علیه باکتری بیمارگر Clavibacter michiganensis subsp. insidiosus عامل پژمردگی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه
عنوان مقاله: بررسی بازدارندگی باکتری های اندوفیت یونجه علیه باکتری بیمارگر Clavibacter michiganensis subsp. insidiosus عامل پژمردگی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه
شناسه ملی مقاله: JR_JBIOCO-5-1_001
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JBIOCO-5-1_001
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
میترا امیدی نسب - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
غلام خداکرمیان - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
خلاصه مقاله:
میترا امیدی نسب - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
غلام خداکرمیان - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
باکتری های اندوفیت گروه مهمی از باکتری ها هستند که از طریق تولید فیتوهورمونها، تولید عوامل ضد قارچ و ضد باکتری، تولید سیدروفور، رقابت غذایی و القای مقاومت سیستمیک میزبان، باعث مهارزیستی عوامل بیماری زای گیاهی می شوند. هدف از این پژوهش دستیابی به جدایه های اندوفیت با اثر آنتاگونیستی علیه عامل پژمردگی یونجهClavibacter michiganensis subsp. insidiosus در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه بود. بهمنظور انجام این پژوهش طی نمونه برداری های انجام شده، جدایه های باکتریایی از مزارع یونجه در استان همدان جداسازی شدند. سپس در شرایط آزمایشگاه، تاثیر آنتاگونیستی جدایه ها علیه باکتری عامل پژمردگی یونجه بررسی شد. در شرایط آزمایشگاهی به روش کشت سه نقطهای در محیط کشت Nutrient Agarو تشکیل هاله بازدارنده در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SASو مقایسه میانگین با آزمون چند دامنهای دانکن آنالیز شد. بر اساس بررسی های آزمایشگاهی، هشت جدایه که دارای میانگین قطر هاله بازدارنده شش میلی متر بودند، برای بررسی های گلخانه ای انتخاب شدند. در شرایط گلخانه ارزیابی اثر جدایه های باکتریایی در کنترل توسعه بیماری از طریق اندازه گیری فاکتورهای رشدی یونجه بررسی شد. نتایج نشان داد که جدایه های ۸ و ۵۶ توان کنترل بالایی داشتند؛ بهگونه ای که این جدایهها در سطح احتمال ۱% موجب افزایش فاکتورهای رشدی گیاه شدند. ژن کدکننده ۱۶s rRNAجدایه های نماینده تکثیر و تعیین توالی شدند. نتایج نشان داد که جدایههایی که بیشترین درصد بازدارندگی را در شرایط آزمایشگاه و گلخانه داشتند، مربوط به جنسهای Bacillus subtilis، Pseudomonas sp.، Escherichia coli، Sphingomonas paucimobilis و Paenibacillus glycanilyticus بودند. باکتری های اندوفیت Bacillus subtilis و Sphingomonas paucimobilis دارای عملکرد مناسب علیه باکتری بیمارگر بودند. بهگونهای که در اکثر ویژگیهای رشدی گیاه از جمله وزن تر، وزن خشک و ارتفاع بوته بیشترین تاثیر را داشتند. این تاثیر میتواند ناشی از تولید طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها و القای مقاومت سیستمیک جدایه ها در مهار زیستی بیماری پژمردگی باکتریایی در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه و افزایش فاکتورهای رشدی گیاه باشد؛ نتایج حاصل می تواند نویدی در مدیریت و مهار زیستی بیماری های خاکزاد باشد.
کلمات کلیدی: اندوفیت, آغازگر, بازدارندگی, پژمردگی باکتریایی یونجه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1579483/