بررسی وضعیت منابع آب زیرزمینی دشت رامهرمز

رودخانه اعلا که منبع اصلی تامین آب مورد نیاز آبیاری منطقه می باشد در قسمت میانی دشت و از شمال شرق تا جنوب دشت جریان دارد که در جنوب دشت جریان دارد که د رجنوب دشت پی از تاتصال به رودخانه مارون ، رودخانه جراحی را تشکیل میدهد از دیدگاه منابع آب ، سازنده های این منطقه را میتوان به سه دسته ، سازنده های بی اثر در منابع زیرزمینی ( سازند گچساران) ، سازند کم اثر بر منابع آب زیرزمینی ( سازند میشان ، بخش لهبری سازند آغاجاری) و سازندهای موثر بر منابع آب زیرزمینی ( سازند بختیاری و رسوبات آبرفتی دوران چهارم ) تقسیم نمود . آبرفت دشت رامهرمز دارای ضخامت نسبتا کم ( حداکثر 130متر) با دانه بندی متوسطط تا دانه ریز بوده و یک آبخوان آزاد را تشکیل می دهد، و وجود یک آّبخوان نیمه آزاد در بخش هایی از دشت تا حدودی به اثبات رسیده است در این مقاله با بررسی آبخوان و اندازه گیری چاههای پیزومتر د رمنطقه و نهایتا محاسبه بیلان دشت ، مشخصص گردید که آبخوان به دلیل افزایش بهره برداری از چاهها دچار افت شده و بیلان روند نزولی را نشان می دهد و کاهش ضریب ذخیره معادل 6/8- را نشان می دهد که در نهایت راهکارهای مدیریتی جهت بهبود وضعیت کمی آبخوان و جلوگیری از برداشت آبهای زیرزمینی در اِنده پیشنهاد می گردد.

Keywords:

رودخانه , آبخوان , دشت , ضریب ذخیره