احمد جعفری صمیمیم - استاد دانشگاه مازندران
ابراهیم کاردگر - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه مازندران

هدف مقاله حاضر بررسی ارتباط بین توسعه بیمه و رشد اقتصادی در ایران طی سال های ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۳ می باشد. از آنجائیکه از دیدگاه نظری ارتباط بین توسعه مالی و رشد اقتصادی با توجه به نظریات ارائه شده (۱- توسعه مالی باعث رشد اقتصادی است.۲- رشد اقتصادی باعث توسعه مالی است. ۳- توسعه مالی و رشد اقتصادی هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند) نتایج متفاوتی بدست آمده است، تاکید اصلی در این مقاله آن است که از لحاظ تجربی رابطه علی مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور از آزمون های ریشه واحد، همجمعی و آزمون های علیت بر اساس مدل تصحیح خطا  و تفاضل اول مدل خود توضیح برداری استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که که رابطه علی یک طرفه از توسعه بیمه و توسعه بیمه های اشخاص به رشد اقتصادی حاکم است ولی برای بیمه های اموال این رابطه تایید نمی شود. نتایج برای انواع رشته های بیمه ای نشان می دهند که از توسعه بیمه های آتش سوزی به رشد اقتصادی رابطه علی وجود ندارد ولی رابطه علی یکطرفه از توسعه بیمه بدنه اتومبیل به رشد اقتصادی حاکم است و همچنین رابطه علی یکطرفه هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت از بیمه های باربری به رشد اقتصادی مورد تایید واقع شد. همچنین رابطه علی یکطرفه از توسعه بیمه های عمر (انفرادی و گروهی) به رشد اقتصادی حاکم است در حالیکه برای بیمه های حوادث رابطه علی یکطرفه از رشد اقتصادی به بیمه های حوادث حاکم است.

توسعه بیمه / توسعه بیمه های اشخاص / توسعه بیمه های اموال / رشد اقتصادی / همگرایی / علیت