رضا غفارپور - استادیار دانشگاه جامع امام حسین(ع) ، تهران، ایران
مسعود میرصادقی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
فرید موذن - دانشجوی دکتری دانشگاه صنعتی شیراز، شیراز، ایران

در جوامع امروزی سامانه­های قدرت به عنوان یکی از زیرساخت حیاتی، علی رغم پیشرفت های وسیع، در معرض تهدیدات متعدد طبیعی و غیر طبیعی هستند. شبکه­های قدرت در قدیم تنها به گونه ای طراحی می­شدند که در برابر رخداد­های با احتمالات قابل پیش بینی (حوادث معمول) مقاوم باشند. این در حالی است که حوادث با احتمال رخداد کم و اثرات مخرب زیاد به عنوان یک چالش اساسی محسوب می­شوند. انتظار می­رود شبکه­های قدرت در مواجهه با چنین حوادثی، انعطاف پذیری لازم را داشته باشند و به سرعت مختل نشوند. این مهم در قالب مفهوم تاب­آوری مطرح می­گردد. در این مقاله پس از بیان مفاهیم و مبانی تاب­آوری با نگاهی بر سوابق پژوهش­ها، به بررسی استراتژی­های ارتقای تاب­آوری و به طور خاص راهکار «زیرزمینی­سازی خطوط» پرداخته می­شود. همچنین در ادامه سناریوی کلی پژوهش، با فرض تهدید به صورت یک حمله فیزیکی خرابکارانه و متمرکز تعریف می­شود. با درنظر گرفتن قیود محدودیت بودجه و هزینه­های فراوان اجرایی شدن این راهکار، الگوریتمی جهت تعیین اولویت خطوط و باس­های شبکه پیشنهاد می­گردد. این الگوریتم با فرض شرایط ایستا برای پاسخ به مسئله، از دو رویکرد آنالیز پیشامد (به کمک معیار بار از دست رفته) و نظر خبرگان برای دریافت بهترین اولویت به منظور اجرای زیرزمینی خطوط بهره می­گیرد. در پایان روش پیشنهادی بر روی شبکه ۳۹ باسه IEEE و به کمک نرم­افزار دیگسایلنت اجرا و پس از دریافت داده­های مورد نظر، نتایج ارائه و تحلیل می­شوند تا توانایی­های روش پیشنهادی اثبات گردد.

تاب آوری شبکه قدرت, حوادث HILP, زیرزمینی سازی خطوط, شاخص بار از دست رفته, آنالیز پیشامد