شناسایی و ارزیابی پارامترهای بهداشت، ایمنی و محیط زیستی موثر بر پروژه های ساخت وساز شهری با تاکید بر توسعه پایدار

مقدمه: مطالعات مختلف نشان داده اند توجه به اصول HSE در ساخت وسازهای کلان شهری می تواند به توسعه پایدار شهری کمک نماید. این مطالعه با هدف ارایه الگویی برای حفاظت از محیط زیست در پروژه­های ساخت وساز شهری طراحی شده است. روش: این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام شد. در گام اول، یک مطالعه جامع با هدف گردآوری فهرست اولیه از شاخص های توسعه شهری پایدار انجام شد. سپس عوامل موثر بر مدیریت محیط زیست شهری بررسی و در گام بعدی، مدل مفهومی اولیه شکل گرفت. در گام نهایی، از طریق تکنیک دلفی و روش تحلیل عاملی روایی و پایایی مدل تعیین گردید. کفایت مدل اندازه گیری در مدل یابی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart PLS انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد پایایی عوامل ساختاری (۷-سوال)، عوامل محتوایی (۷-سوال) و موانع و آسیبها (۱۳-سوال) به ترتیب ۷۱۶/۰، ۸۲۱/۰ و ۸۳۱/۰ و مقدار بار عاملی برای تمامی سنجه ها بالاتر از ۴/۰ برآورد گردید. شاخص های نیکویی برازش این مدل شامل χ۲/df، RMSEA، GFI، AGFI، CFI و NNFI  به ترتیب ۲۵/۲، ۰۶۱/۰، ۹۶/۰، ۹۱/۰، ۹۸/۰ و ۹۷/۰ برآورد شد. نتیجه گیری: یافته­ها بیانگر این بود که توجه به هر یک از شاخص های ۲۷-گانه در مدیریت HSE شهری می­تواند گامی موثر در راستای حفاظت هر چه بیشتر محیط زیست شهری در ساخت وسازها و توسعه پایدار شهری باشد.

Keywords:

Construction Projects , Health , Safety and Environment (HSE) , Sustainable Development , Urban Environment. , پروژه های ساخت وساز , بهداشت , ایمنی و محیط زیست (HSE) , توسعه پایدار , محیط زیست شهری.