ارزیابی ضرائب تشت تبخیر برآورد شده با استفاده از روش های تجربی در برآورد تبخیر-تعرق گیاه مرجع

تبخیر-تعرق مرجع (ETo) یکی از پارامترهای اصلی در برنامه ریزی منابع آب و مدیریت آب آبیاری در مزرعه می باشد. از طرفی، ضریب تشت کلاس A (Kp ) عامل مهمی برای محاسبه تبخیر-تعرق است. روش های مختلفی در تعیین مقدار Kp با استفاده از سرعت باد، رطوبت نسبی و طول پوشش گیاهی وجود دارد. در پژوهش حاضر با استفاده از داده های هواشناسی روزانه در دوره ۴ ساله از ایستگاه هواشناسی شهرکرد با استفاده از معادلات گوناگون نظیر کوئنکا (Cuenca)، آلن پرویت (Allen and Pruitt)، اشنایدر (Snyder)، اورنگ (Orang) و پریرا (Pereira) مقادیر ضریب تشت تخمین زده شد. سپس این مقادیر با استفاده از روش های تعیین تبخیر-تعرق گیاه مرجع، شامل فائو-پنمن-مانتیث پنمن ۲۴، تورک، بلانی-کریدل و هارگریوز-سامانی نیز به دست آمد. سپس تمام روش ها با نتایج حاصل از روش لایسیمتر به عنوان روش مبنا مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین برای انتخاب بهترین مدل، بین سه پارامتر ریشه میانگین مربعات خطا، شاخص میانگین قدر مطلق خطا و خطای استاندارد تخمین رتبه­بندی انجام شد. نتایج نشان داد که معادلات مبتنی بر تشت تبخیر نتایج بهتری نسبت به روش های تجربی دارند. همچنین معادله تورک به عنوان دقیق ترین و پنمن ۲۴ به عنوان ضعیف ترین روش تعیین شدند.

Keywords:

ضریب تشت , تشت تبخیر کلاس A , تبخیر-تعرق مرجع , لایسیمتر