محمدحیدر یعقوبی - پژوهشگر

نتیجه نوآوری و تغییر موفقیت آمیز، تکامل است و این بدین معناست که تغییر، اساس آفرینش در جهان طبیعی را تشکیل می دهد. روشن است که مدیران و معلمان سازمان های آموزشی، نقش اساسی در نوآوری و تغییرات ایفا می کنند. امروزه نظام آموزش و پرورش، بنا به ضرورت اجتماعی، یکی از سامان های پیچیده و بزرگ اجتماعی در هر کشوری محسوب می شود. یکی از وظایف اساسی معلمان این است که تعیین کنند، چه موقعی تغییر در برنامه های درسی ضرورت دارد. به علاوه، او باید توانایی ها، مهارت ها و تعهد ضروری برای ایجاد تغییرات مثبت را دارا باشد. سوال اصلی تحقیق این است که نقش معلم به عنوان مدیر تغییر، در اجرای برنامه درسی چیست؟ برای پاسخ گویی به این سوال، از روش توصیفی و متون کاوی استفاده شده است. در نتیجه استنباط می شود که انسان محور تغییر و نوآوری در سازمان است و در سامان های آموزشی به لحاظ ماهیت انسانی آن ها، این محوریت پررنگ تر و اساسی تر می شود؛ به همین جهت در تغییر و نوآوری، باید بیشترین سرمایه گذاری و برنامه ریزی صرف معلم شود. از سویی نوآورترین معلمان آن هایی هستند که تحصیلات رسمی و تخصصی مناسب را دارند، در نشست های تخصصی و حرفه ای زیادی شرکت می کنند، از اشتهار بیشتری برخوردارند، غالبا مورد مشورت دیگران قرار می گیرند، از سوی هیات آموزشی پشتیبانی می شوند و بیشتر به منابع اطلاعاتی بیرون از سیستم تکیه می کنند. در کل باید به معلمان، زمان، حمایت و فضای خلاق داده شود تا بتوانند از شیوه های نوین مدیریت تغییر استفاده نموده و نقش خودشان را در صنف، تغییر دهند.

مدیریت تغییر , تغییر برنامه درسی , نقش معلم , بهبود درس , افزایش کیفیت