چامسکی[۱] (۱۹۹۵) به پیروی از لارسن[۲] (۱۹۸۸، ۱۹۹۰) تحلیل پوسته ای گروه فعلی[۳] را در خصوص چگونگی اشتقاق نحوی ساخت های فعلی چند متممی مطرح کرده است. بر اساس این تحلیل، ترکیب سازه ای گروه فعلی از: (الف) گروه فعلی هسته ای درونی[۴] با هسته فعل واژگانی[۵] و (ب) گروه فعلی پوسته ای بیرونی[۶] با هسته فعل سبک انتزاعی[۷] و تعبیری سببی[۸] یا عامل گری[۹] تشکیل می شود. در این مقاله شیوه اشتقاق نحوی برخی از ساخت های فعلی زبان فارسی شامل گزاره های سببی، گزاره های دارای فعل متعدی دو مفعولی با متمم های گروهی و گزاره های دارای فعل متعدی دو مفعولی با بند متممی بر پایه تحلیل پوسته ای گروه فعلی مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. تحلیل پوسته ای این دسته از گروه های فعلی نشان می دهد که اشتقاق این گونه ساخت های نحوی، ضمن تبعیت از فرضیه اعطای نقش معنایی یکسان[۱۰]، تحت تاثیر دیگر اصول و عملیات نحوی مطرح در برنامه کمینه گرا از قبیل گزینش[۱۱]، ادغام[۱۲]، اصل هسته[۱۳] و اصل ترکیب دوتایی[۱۴] نیز قرار دارد و این ساخت های نحوی می توانند به عنوان فرافکنی های دو جزیی[۱۵] متشکل از گروه فعلی هسته ای درونی و گروه فعلی پوسته ای بیرونی توجیه و بر اساس مبانی و اصول کمینه گرایی مشتق شوند. [۱] N. Chomsky [۲] R. Larson [۳] VP shell analysis [۴] inner VP core [۵] lexical verb / V [۶] outer vP shell [۷] abstract light verb / v [۸] causative [۹] agentive [۱۰] Uniform Theta Assignment Hypothesis /UTAH [۱۱] select(ion) [۱۲] merge(r) [۱۳] head principle [۱۴] binary principle [۱۵] split projections

برنامه کمینه گرا, گروه فعلی هسته ای, گروه فعلی پوسته ای, فعل هسته واژگانی, فعل سبک انتزاعی, ادغام, فرضیه اعطای نقش معنایی یکسان