ارسلان گلفام - دانشگاه تربیت مدرس
مصطفی عاصی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
فردوس آقاگل زاده - دانشگاه تربیت مدرس
فاطمه یوسفی راد - دانشگاه پیام نور

در این پژوهش در بر آنیم که نشان دهیم روش متعارف کتاب­های دستور زبان فارسی در ارائه معانی حروف اضافه زبان فارسی، تنها محدود به فهرست کردن کاربردهای آنهاست بدون آن­که از ارتباط میان آن­ها و برانگیختگی معانی گفتگویی به ­میان آید. این پژوهش روش کفایت­مندتر را معرفی می­کند که بر پایه یک شبکه معنایی مبتنی بر شباهت­های خانوادگی نوع نخست­محور شکل گرفته است و روابط مفهومی میان این معانی را نیز ظاهر می­سازد. در نتیجه این تصور را که معانی حروف اضافه کاملا دلبخواهی هستند، رد می­کند

معناشناسی شناختی, حروف اضافه مکانی, حرف اضافه (از)