بررسی فرایندهای واژهسازی در شعر نو، شعر مدرن وشعر پستمدرن: مطالعه موردی نیما، شاملو و براهنی
Publish place: Language and linguistics، Vol: 9، Issue: 18
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LSI-9-18_001
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
Abstract:
پژوهش حاضر به بررسی فرایندهای واژهسازی در نمونههایی از اشعار نیما، شاملو و براهنی بهعنوان پیشگامان شعر نو، مدرن و پستمدرن میپردازد. واژههای حاصل از انواع فرایندهای واژهسازی، و نیز واژههایی که ویژه زبان این شاعران بودند شمارش شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که در شعر نیما فرایند ترکیب با ۵۷.۹۷%، در شعر شاملو فرایند اشتقاق با ۴۶.۹۲% و در شعر براهنی هر دو فرایند با ۳۸.۲۷% پرکاربردترین فرایندهای واژهسازی هستند. در شعر نیما ۲۳.۷۱%، در شعر شاملو ۳۶.۶۱% و در شعر براهنی ۲۲.۵% از مجموع واژهها متعلق به زبان شعر آنان است و به این ترتیب واژهسازی در شعر مدرن شاملو بیشتر از شعر نوی نیما و شعر پستمدرن براهنی است. علاوهبراین، تنوع واژگانی در شعر شاملو بیشتر است، از مجموع واژههای ویژه شعر او ۲۰% اسم، ۵۳.۰۷% صفت و ۲۶.۹۲% قیدند، درحالیکه ۷۶.۸۱% از واژههای ویژه شعر نیما و ۶۴.۱۹% از واژههای ویژه شعر براهنی، یعنی بخش عمدهای از مجموع واژهها، صفتاند و با توجه به ویژگیهای سبکی شعر نو، شعر مدرن و شعر پست مدرن، میتوان گفت که این تفاوت نتیجه تفاوت نگرش این سه شاعر است، یعنی در حالی که برای نیما و براهنی کنشگر کانون توجه است، شاملو به کنش و ویژگیهای آن نیز توجه ویژه دارد.
Keywords:
Authors
فریبا قطره
دانشگاه الزهرا
هاجر آقاابراهیمی
دانشجوی دکترای زبان شناسی همگانی، دانشگاه الزهرا
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :