بررسی و نقد نحوه خالقیت خداوند در عرفان کیهانی(حلقه)
عنوان مقاله: بررسی و نقد نحوه خالقیت خداوند در عرفان کیهانی(حلقه)
شناسه ملی مقاله: JR_KALM-9-16_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_KALM-9-16_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید حمیدرضا رئوف - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی
قدرت الله خیاطیان - گروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
خلاصه مقاله:
سید حمیدرضا رئوف - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی
قدرت الله خیاطیان - گروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
در میان مباحث مهم کلامی، موضوع «نحوه خالقیت خداوند در هستی» به چگونگی تکثر موجودات از خداوند میپردازد. این موضوع یکی از اولین و کلیدیترین مباحث در ترسیم هستی شناسی است که بررسی ساختار و ضوابط حاکم بر آن در فهم بهتر دیگر اجزای جهانبینی اثرگذار خواهد بود. علاوه بر آن، بررسی این موضوع به چگونگی ساختار جهانبینی و شناسایی انسجام حاکم بر آن نیز کمک میکند. در این مقاله، نحوه خالقیت خداوند در عرفان کیهانی به کمک دو مدل «گستره عرضی عالم» و «سلسله طولی وجود» بررسی شده تا تحلیل دقیقی از اجزای حاکم بر آن و بررسی انسجام و پیوستگیش به دست آید، زیرا با ترسیم مدلهای هستیشناسی در نحوه تعامل مبدا با عناصر هستی(ساختار گستره عرضی عالم) و نسبت مبدا هستی با دیگر اجزاء(ساختار سلسله طولی وجود)، میتوان خطاها و ضعفهای محتمل در رویکرد عرفان کیهانی(حلقه) را بازشناخت. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، ابتدا نحوه خالقیت خداوند در عرفان کیهانی را بیان(توصیف) میکند، و پس از آن، از منظری تحلیلی به بررسی و نقد روابط درونی حاکم بر آن میپردازد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که نحوه خالقیت خداوند در عرفان کیهانی فاقد شفافیت لازم در بیان نحوه خالقیت خداوند است و در نسبت میان اجزای هستی و خالقیت خداوند در فرایند هستی به ابهامات و تناقضات ساختاری دچار شده است. چندانکه در بیان نحوه خالقیت خداوند با ضعف اساسی در تبیین، انسجام درونی و ساختاری روبه رو خواهد بود.
کلمات کلیدی: عرفان کیهانی, عرفان حلقه, محمدعلی طاهری, نحوه خالقیت خداوند, هستی شناسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1581392/