به کارگیری روش معرّف جهت یکسان سازی داده ها

از تکنیک های موجود برای بدست آوردن تطبیق تاریخچ ه ، تکنیک معکوس کردن مسئله می باشد. در این تکنیک، مقادیراندازه گیری شده در سر چاه (فشار، دبی تولید و ...)، ورودی مدل پسرو و خروجی آن پارامترها(تراوائی، تخلخل، و ...) می باشند.در این تکنیک برای بهبود عملکرد مدل شبیه ساز یا مدل پیشرو(یعنی بدست آوردن تطبیق تاریخچه و پی شبینی دقیق)،تابع هدفی تعریف می شود که متشکل از اختلاف مقادیر اندازه گیری شده در سر چاه و مقادیر تاریخچه ی پیش بینی شده توسطمدل شبیه ساز است؛حالت مطلوب میل کردن اختلاف بین این مقادیر به سمت صفر است. رو شهای مینیمم کننده ی این تابع هدف، پارامترهائی را می دهند که با قراردادن آن ها در مدل شبیه ساز، حالاتی(فشار، درصداشباع و ...) بدست می آید که تفاضل شان با مقادیر اندازه گیری شده کمترین مقدار ممکن است. ادل هی قدرت تئوری معکوس سازی مسئله این است که چونپارامترهائی را یافته ایم که بواسط ه ی این پارامترها اختلاف بین مقادیر اندازه گیر یشده و مقادیر تاریخچه های پیش بینی شده کمترین مقدار ممکن شده است(یعنی بهترین تطبیق تاریخچه صورت گرفته است)، بنابراین پیش بینی هائی که توسط مدل پیشرو بر مبنای همان پارامترها صورت می گیرد نیز دقی قترین پیشگوئی است. در این تحقیق از روش معرّف(معرفی کننده) کهاساس آن معکوس کردن مسئله است برای بدست آوردن پارامترها استفاده شده و همچنین یک فرمولاسیون جدید برای روش معرّف ارائه شده است. در ادامه، مقیاسه ای بین نتایج روش معرّف که یک روش مدل پایه ی مبتنی بر قضیه است با رو شهای مبتنی بر تعریف و قضیه صورت گرفته است که به خوبی توانائی روش معرّف را بیان می کند