برآورد دبی حداکثر سیلاب، ظرفیت انتقال و رسوب حوضه آبریز سنقر با استفاده از دو مدل GIUH و WinTR-۵۵
عنوان مقاله: برآورد دبی حداکثر سیلاب، ظرفیت انتقال و رسوب حوضه آبریز سنقر با استفاده از دو مدل GIUH و WinTR-۵۵
شناسه ملی مقاله: JR_HYD-7-24_001
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_HYD-7-24_001
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حامد غلامیان - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده ی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
علیرضا ایلدرمی - دانشیار، دانشکده ی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
خلاصه مقاله:
حامد غلامیان - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده ی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
علیرضا ایلدرمی - دانشیار، دانشکده ی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
در یک حوزه آبریز بین وقایع هیدرولوژیکی نظیر جریان های سیلابی با ساختار ژئومورفولوژیکی حاکم بر آن ارتباط منطقی وجود دارد. هدف این تحقیق محاسبه دبی اوج هیدروگراف و وضعیت انتقال و رسوب با استفاده از دو مدل GIUH و WinTR-۵۵ در حوزه آبخیز سنقر از زیرحوزه های کرخه است . ابتدا حوزه به ۸ زیر حوزه و چهار Reach تقسیم و سپس پارامترهای از قبیل مساحت، نسبت انشعاب، نسبت طول، سرعت جریان، عرض کف آبراهه، شیب آبراهه، جنس و طول مسیرجریان، ضریب زبری مانینگ، شیب کناره ها و مقاطع آبراهه، نوع جریانات، بارندگی ۲۴ ساعته در هر زیر حوزه تعیین و مقادیر دبی اوج هیدروگراف محاسبه گردید. نتایج نشان داد که مقادیر دبی اوج محاسباتی توسط مدل GIUH به میزان ۵۲/۶ درصد بیشتر از مقادیر دبی اوج محاسباتی توسط مدل WinTR-۵۵ می باشد. نتایج نشان داد که در زیرحوزه های S۱ و S۲ S۶ و S۸ بعلت کوهستانی بودن و افزایش شیب و سرعت جریان، ظرفیت انتقال رسوب بالا رفته و فرسایش فعال می باشد. در زیرحوزه های S۳ و S۴ و S۵ S۷ به دلیل شیب کم و کاهش سرعت جریان ظرفیت انتقال پایین و رسوبگذاری اتفاق افتاده است. همچنین مقادیر RMSE و R۲ محاسبه شده برای هر دو مدل نشان داد که مدل WinTR-۵۵ نسبت به مدل GIUH دقت و کارایی بالاتری در برآورد دبی اوج حوزه دارد.
کلمات کلیدی: هیدروگراف, فرسایش و رسوب, سرعت جریان, ضریب مانینگ, حوضه آبریز سنقر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1581930/