محمد حسین بهرام - مجتمع آموزش عالی زبان، ادبیات و فرهنگ شناسی

پیروزی شکوه مند انقلاب اسلامی در ایران، تحولات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... در سطح کشور، منطقه و جهان به وجود آورد. از جمله در جغرافیای فرهنگی تشیع و اندیشه علمی، فقهی، فقه و فقیهان را از حبس حجره مدارس و کنج مساجد و اعمال عبادی فردی به میان اجتماع و میدان حاکمیت، سیاست، رهبری مردم و تمدن سازی مترقی کشاند. نظام اسلامی ولایی در پرتو مدیریت جهادی، استقلال، آزادی، عزت و پیشرفت های عظیمی را برای ملت خود به ارمغان آورد که از مهم ترین آنها پیشرفت علمی در عرصه های مختلف است. حوزه علمیه که نهاد علمی مولد این انقلاب و موتور پیش ران نظام ولایی است، در حالی وارد دهه پنجم انقلاب می شود که تفاوت چندانی با پنج دهه قبل از انقلاب ندارد و به پیشرفت لازم علمی مورد نیاز جامعه نرسیده است. وجود هزاران سوال در دستگاه قضای ایران که متظر پاسخ فقهی اند، نشان رکود آموزش و پژوهش و نبود مدیریت و تفقه و اجتهاد پویا در حوزه است. این پژوهش با محوریت بیانیه گام دوم انقلاب به بررسی این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده است که غفلت از فرمایشات موکد رهبر معظم انقلاب، رسوبات فقه و فکر فردی و عدم استفاده از ظرفیت ها در حوزه ، باعث عقب ماندگی اش از زمان و در نتیجه بی پاسخی در برابر پرسش های متکثر عصر خود شده است. استفاده از ظرفیت های مختلف موجود در حوزه می تواند آن را از این وضع نجات داده و چون گذشته، پویا و پیش تاز سازد؛ اگر به توصیه های آگاهان، عمل نموده و از زمان و زمینه اش آگاه گردد.

گام دوم انقلاب, فقه اسلامی, حوزه علمیه, پیشرفت علمی, نیاز جامعه