بررسی تجربی استفاده ازپوشش های نانوساختار سیلیکونی جهت بهبود مقاومت به خوردگی آلیاژ آلومینیوم 6061

استفاده از نانوذرات در پوشش های مقاوم به خوردگی در ده ههای اخیر مورد توجه روز افزون قرار گرفته است. یکی از تکنیکهایی که در حال گذار از تحقیقات آزمایشگاهی به کاربردهای صنعتی می باشد استفاده ازروش سل ژل برای انجام واکنش هاییدرولیز و تغلیظ سیلان برای تولید نانوذرات با عاملیت اپوکسی به منظور پوشش دهی مواد در فاز نانو بر روی فلزاتمی باشد به همین منظور در مطالعه حاضر به بررسی تجربی اثر استفاده از پوشش نانوساختار سیلیکونی بر روی خواص خوردگی آلیاژ آلومینیوم 6061 پرداخته شده است و در این راستا از آزمایش های پلاریزاسیون و خوردگی تسریع شده مه نمکی بهره گرفته شده است.شایان ذکر است که این پوشش قابلیت پیاده سازی بر روی سایر فلزات نظیر فولادهای آلیاژی را نیز دارا می باشند تحلیل نتایج آزمایش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و آنالیز تافل برای این آزمایشبا استفاده از نرم افزارNOVAنشان داد که میزان مقاومت به خوردگی در حالت استفاده از پوشش نانوساختار سیلیکونی در حدود بیش از 100 برابر بیشتر از فلز زمینه بدون پوشش می باشد