سیدفاطمه سیدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه رازی کرمانشاه
امین امیری - مربی و هیئت علمی گروه مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی کرمانشاه
سیدمحمد سیدپور - دانشجوی کارشناسی فیزیک اتمی- مولکولی، دانشگاه مازندران

در سالهای اخیرنانوکامپوزیتهای پلیمر -سیلیکات های لای های مورد توجه شدید فیزیکدانان دانشمندان پلیمر و مواد قرار گرفته و هدف بسیاری از تحقیقات علمی و صنعتی بوده است. خواص جذاب این نانوکامپوزیتها امکان کاربرد در صنایع مختلفی از جمله : خوردو، ساختمان، هوا -فضا، بسته بندی غذا و صنایع نساجی را فراهم کرده است. این نانوکامپوزیتها در غلظتهای پایین از پرکننده خواص بسیار خوبی از خود نشان میدهند. خواص منحصر به فرد این نانوکامپوزیتها ناشی از نانو مقیاس بودن ساختار آنهاست. ساختار، روش سنتز، خواص ترمو -مکانیکی و اندازهگیری اثرات ضد خوردگی این نانوکامپوزیتها به عنوان پوشش، برای درک مکانیزم ضد خوردگی این مواد بسیار تعیین کننده است. عملکرد ضد خوردگی به شدت تحت تاثیر مشخصات ساختاری و برهمکنشهای نانساختارها قرار میگیرد.وجود این نانو لایهها باعث میشود مسیر نفوذ مولکولهای آب و اکسیژن طولانی شده و در نتیجه خاصیت ممانعتی پوشش نانوکامپوزیتی افزایش یابد. صنعت به دنبال خواص بهبود یافته این مواد در مقایسه با پلیمرهای خالص و یا کامپوزیتهای معمولی میباشد، خواصی از قبیل: مدول، استحکام و پایداری حرارتی بالا، نفوذپذیری کم در برابر گازها و احتراق پذیری پایین.در این این مقاله به مرور پیشرفتهای اخیر در زمینه نانوکامپوزیتهای پلیمر -سیلیکات لایهای و اثر ضد خوردگی آنها به عنوان پوشش پرداخته شده است

نانوکامپوزیت - پلیمر - سیلیکات لایهای - خواص ترمو مکانیکی - خوردگی