چند نمونه از کاربرد دانش رایش (ریاضی ) و ستاره شناسی باستان برای رازگشایی از اوستا و نسک های بن دهشن و وزیدگی های زادسپرم بر پایه ایران پژوهی نوین

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 242

This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LLCSCONF13_010

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1401

Abstract:

نوشته های ایرانی مانند اوستا، کتیبه های هخامنشیان و نسک های پهلوی (پارسی میانه ) دارای رازهای بسیار کهن و شگفت آوری هستند که با روش ایرانشناسی کلاسیک کنونی نمی توان از آنها رازگشایی کرد. این موضوع باعث شده است که همواره یک شکاف و گسست بسیار بزرگ میاناوستا و نسک های پهلوی با مادها و هخامنشیان دیده شود.مخاطب روش کلاسیک کنونی ناخود آگاه این شکاف و گسست را درمی یابد. برای نمونه روش کلاسیک کنونی ارزش این نسک ها را تا هنگامه ساسانیان پایین می آورد و بسیار ساده انگارانه به آنها می پردازد و یا هیچ نگرشی (توجهی ) به آنها نمی کند. این بگونه ای است اگربا روش ایران پژوهی نوین که برای نخستین بار در کشور توسط نگارنده پیشنهاد شده است به اوستا و این نسک ها پرداخته شود، رازهای گواههای ایرانی یکی پس از دیگری رازگشایی خواهند شد. در این هنگام است که پیوستگی بسیار کهن و ژرف این نوشته ها با گواهها و یافته های باستانشناختی به دست آمده از مادها و هخامنشیان و حتی پیش از ایشان آشکارا دیده می شود. می توان استوار کرد در اوستا و نسک های پهلوی پر از رازهای پیشا مادی -هخامنشی است که هر کدامشان برای ایران پژوهی نوین مانند یک گنجینه ارزشمند هستند. در این نوشتار بر پایه این روش پژوهشی ، با بهره گیری از دانش های رایش و ستاره شناسی باستان به چند نمونه از این رازهادر اوستا و دو نسک بن دهشن و وزیدگیهای زادسپرم پرداخته خواهد شد.

Authors

سعید کریمی

دانشجوی دکتری زبانهای باستانی ایران، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات