اتیمولوژی واژه مزدا

بسیاری از لغت شناساسان مزدا را صحیح معنانکرده اند.در مقاله پیش رو ،واژه مزدا پس از ریشه یابی در خانواده زبان های هند و اروپایی و نیز زبان های آریایی ، به روش تطبیقی معنا شده است .در راس هرم آفرینش ،اهورا یا دانای کل و سروردانایان، قرار دارد.مزدا(ها) آموزگارانی هستند که از دانای کل آموزش های مختلف دریافت می کنندو واسط آفریده و آفریدگانند. پس از مزداها یا امشاسپندان، طبقه ایزدان و موکلان قرار داردکه بر عناصر حیات در کیهان و زمین مامورند.مزداها، انبیا را آموزش داده و نبی از طریق شاه یا سلطان و روحانیان،آموزش خود را فراگیر می کند و این آموزش اهورایی به طبقات مختلف مردم می رسد.امروزه با جهانی شدن و گسترش رسانه های اجتماعی (Social media) دوران شعر و موسیقی آسمانی دستخوش تحول و تغییر شده و نثر ریتمیک ،با گسترش امپراتوری خود،جایگزین موسیقی های کتب مقدس گردیده،دورانی که تمامی طبقات اجتماعی در آن نقش دارند.در این مقاله نگارنده به روش علمی - پژوهشی واژه کاتوزیان (آموزیان)را که برخی آن را اصلا در خانواده زبانی آریایی نمی دانند ،همراه با مستندات و یافته ها، در زبان های هندو اروپایی پیگیری نموده،آنرا واژه ای از واژگان اصیل آریایی و شاهنامه دانسته و پس از آن واژه غلط مازندران را که در لغت نامه های دهخدا، مکنزی و چندفرهنگ نامه دیگر آمده ،تصحیح نموده است .ریشه این کار همه باز می گردد به واژه »موزها«، که کارشان تعلیم و آموزش نحوه زندگی ،پاسداشت محیط زیست و دیگر موارد، از طریق نبی و آموختن این قواعد و قوانین حیات به انسان ها بوده است .این واژه اکنون،به صورت مجاز در جمله ای دعایی ،خطاب به عاشق ،در گویش بختیاری پویاست : عاشقی ،موز خت باهāšeγī.mūze.xot.bāh!یعنی موز و فرشته عشق همراه تو باد!پژوهشگران می بایست با تحقیقات میدانی ، تلاش علمی اساتید را تکمیل نمایند.چرا که این میراث نیاز به بازنگری و اصلاح دارد.

Keywords:

مزدا , موزها , امشاسپندان , آموزگاران , کاتوزیان.