بررسی شگردهای طنز پردازی نظامی در خسرو و شیرین

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 337

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LLCSCONF13_035

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1401

Abstract:

طنز در حقیقت اعتراضی است بر مشکلات اجتماعی ، بی عدالتی ها، نابسامانی ها و بی رسمی های که در یک جامعه وجود دارد، و هر گاه امکان بیان مستقیم و بی پرده آن نبوده به صورت طنز پنهان و در قالب تعریض و کنایه و تمثیل ارائه شده است . موضوع این پژوهش بررسی گونه های طنز در منظومه خسرو و شیرین است . و هدف از آن بررسی و تبیین مفهوم طنز و شگردهای طنز نویسی ، پیشینه آن در ادب فارسی و نهایتا بررسی طنز و تعریض و تمثیل در منظومه خسرو و شیرین می باشد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بر اساس مطالعات کتابخانه ای و منابع چاپی و اینترنتی بوده است ؛ که از نتایج این پژوهش آشکار شدن هنر نظامی در تمامی شگردهای طنز نویسی در این اثر گرانسنگ است . طنز نظامی طنزی عفیف و فاخر است ، که در قالب کنایه و تعریض و تمثیل و آیرونی بیان شده است .عموما نظامی با بیان تمثیلی و با تعریض و کنایه انتقادات تند و تلخ خود را نسبت به حاکمان جامعه با هنرمندی به گونه ای کاملا ظریف و پنهان بیان نموده؛ بی آنکه وادار به مستقیم گوی شود؛ فساد اخلاقی و خوی ستم گری حاکمان عصر خویش را با زبانی کنایی به باد انتقاد می گیرد.

Authors

حسین مقدسی نیا

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ایلام

علی گراوند

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی و عضو هیئت علمی دانشگاه ایلام، ایران