مد لسازی مولکولی فرآیند تراوش گازها از میان غشاهای ماتریس آمیخته

شاهای ماتریس آمیخته 2 نسل نوینی از غشاها و دست آورد تلا شهای بسیار برای بهبود کارایی غشاهای کنونی که بیش ترپلیمری هستند، میباشند. در این غشاها پرکن هایی از جنس غربا لگرهای مولکولی یا زئولیتها با کارایی جداسازی بالا درماتریس پلیمری به منظور بهبود کارکرد جداسازی غشا ماتریس آمیخته به دست آمده، نشانده می شوند. در دست داشتن ابزار ریاضی برای پیش بینی رفتار غشاهای ماتریس آمیخته می تواند گام مهمی در راستای صرفه جویی زمان و هزینه و نیزوسیله ای برای بهبود فرآیندهای ساخت غشاهای ماتریس آمیخته باشد. در کار پیشرو، تراوش از میان فاز پرکن زئولیتی غشاهای ماتریس آمیخته با نگاه مولکولی بررسی شده و سپس تراوشپذیری کل غشا ماتریس آمیخته پیش بینی می شود. بابه کارگیری داد ههای همخوان جذب و نفوذ در میان پرکن هایNaA تراو شپذیری اکسیژن (خطای 5%) و نیتروژن (خطای 9%) از میان این پرکن پیش بینی شد. سپس به کمک مدلهای مکسول اصلاحشده، پال، فلسک و فلسک اصلاحشده تراو شپذیری از میان غشا ماتریس آمیخته ساخته شده با پرکنNaA و پلیمر پلیوینیل استات پیشبینی شد. بیشینه خطای محاسبه شده در این مطالعه 2/1% و مربوط به مدل مکسول اصلاحشده بهدست آمد. افزون بر آن، نتایج بهدست آمده نشان می دهند که پیش بینی تراو شپذیری مدل فلسک اصلاحشده از مدل های دیگر دقی قتر است