علی ایران پور - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایرا ن
آیدا مخترع - عضو هیئت علمی موسسه آموزش عال ی آپادانا، شیراز، ایرا ن

تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از بحرانهای زیست محیطی به شکل مستقیم و غیرمستقیم زندگی انسان در سراسر کرهی زمین را دستخوش تهدید و آسیب کرده است . ابراز نگرانی فزاینده درخصوص تبعات و مخاطرات ناشی از چنین بحرانهایی ، موجب شده است تا در حقوق بین الملل محیط زیست بر لزوم اقدام هماهنگ ، مشارکت و همفکری کلیه ی دولت ها، جهت غلبه بر چنین مشکلاتی تاکید شود. از این رو، هدف ما در تحقیق حاضر؛ بررسی تعهدات زیست محیطی دولت ها در مقابله با تغییرات اقلیمی از منظر معاهدات بین المللی است . روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای می باشد. یافته های تحقیق بیانگر آن است که کنفرانس تغییرات اقلیمی در سال ۱۹۷۹، نخستین کنفرانسی بود که تغییرات اقلیمی را به عنوان یک مشکل جدی مطرح نمود. پس از آن نیز ما شاهد برگزاری کنفرانس های بین المللی متعددی تا اوایل سال ۲۰۱۴ بودیم و سرانجام جامعه بین المللی با تصویب کنوانسیون ۲۰۱۵ پاریس در خصوص تغییرات اقلیمی ، هدف خود را تثبیت گازهای گلخانه ای و سازگاری با تبعات آن و همچنین کاهش این گازها مدنظر قرار داده است . کشورهای امضاء کنندهی این کنوانسیون ملزم شدهاند که در کوتاهترین زمان ممکن ، به هدف کاهش جهانی گازهای گلخانه ای دست یابند و به منظور ضمانت اجرایی ، تمام ی کشورها متعهد می شوند هر پنج سال یکبار، یک تعهدنامه ی جدید ملی برای کاهش گازهای گلخانه ای تنظیم کنند. هر یک از این تعهدنامه ها باید پیشرفت حاصل شده را نشان دهد، این رویه به دقت از سمت ناظران ارزیابی خواهد شد تا هدف ثابت نگهداشتن میانگین دمای زمین تحقق یافته و کمتر از دو درجه ی سانتی گراد باقی بماند.

تغییرات اقلیمی ، توافقنامه پاریس ، کیوتو، محیط زیست ، معاهدات بین المللی .