محمد رضا فرشاد - university of hormozgam
سید عبدالوهاب سماوی - university of hormozgam

چکیده زمینه و هدف: ابرازگری هیجانی رکن مهمی از یک رابطه سالم و پویا می­باشد. بنابراین شناخت عوامل موثر بر ابرازگری هیجانی در زنان متاهل امری ضروری است. در نتیجه پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ساده و چندگانه اجتناب تجربه­ای و مهارت­های ارتباطی با ابرازگری هیجانی در زنان متاهل شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۱ انجام شد. مواد و روش ­ها: این مطالعه از نوع توصیفی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان متاهل شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۱ بودند که حداقل ۳ سال از مدت ازدواج آنان سپری شده است که از میان آن­ها ۲۰۵ نفر به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها شامل پرسش­نامه ابرازگری هیجانی، پرسش­نامه اجتناب تجربه­ای و پرسش­نامه مهارت­­های ارتباطی بود. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون­های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون خطی چندگانه به شیوه هم­زمان تجزیه­و­تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که ابرازگری هیجانی با اجتناب تجربه­ای (۱۹/۰-=r، ۰۰۱/۰>P) همبستگی منفی و معنی دارد. اما ابرازگری هیجانی با مهارت­های ارتباطی گوش دادن (۱۸/۰=r، ۰۰۱/۰>P) و بینش نسبت به فرآیند ارتباط (۲۱/۰=r، ۰۰۱/۰>P) همبستگی مثبت و معنی­داری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ۳۴ درصد از کل واریانس ابرازگری هیجانی به­وسیله اجتناب تجربه­ای و مهارت­های ارتباطی گوش دادن و بینش نسبت به فرآیند ارتباط تبیین می­شود. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که عوامل اجتناب تجربه­ای کم تر و مهارت­های ارتباطی گوش دادن فعال و بینش نسبت به فرآیند نقش مهم و تاثیرگذاری بر میزان ابرازگری هیجانی در زنان متاهل دارد. لذا بررسی دقیق تاثیرات ناشی از این عوامل احتمالا به متخصصان مشاوره و روان­شناسی کمک کاربردی در برنامه­های مداخله و مشاوره خواهد کرد. واژه ­های کلیدی: هیجانات، ابرازگری هیجانی، اجتناب تجربه­ای، مهارت­های ارتباطی، زنان متاهل

Emotions, Emotional expressiveness, Experiential avoidance, Communication skills, Married women, هیجانات, ابرازگری هیجانی, اجتناب تجربه­ای, مهارت­های ارتباطی, زنان متاهل