بررسی اثر تعاملی مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر مقادیر پروتئین MGP قلبی و شاخص های عملکرد کلیوی در موش های صحرایی مدل انفارکتوس قلبی: یک مطالعه تجربی
عنوان مقاله: بررسی اثر تعاملی مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر مقادیر پروتئین MGP قلبی و شاخص های عملکرد کلیوی در موش های صحرایی مدل انفارکتوس قلبی: یک مطالعه تجربی
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-21-2_004
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-21-2_004
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
توران عباسی - Islamic Azad University, South Tehran Branch
عبدالعلی بنائی فر - Islamic Azad University, South Tehran Branch
سجاد ارشدی - Islamic Azad University, South Tehran Branch
یاسر کاظم زاده - Islamic Azad University, Islamshahr Branch,
خلاصه مقاله:
توران عباسی - Islamic Azad University, South Tehran Branch
عبدالعلی بنائی فر - Islamic Azad University, South Tehran Branch
سجاد ارشدی - Islamic Azad University, South Tehran Branch
یاسر کاظم زاده - Islamic Azad University, Islamshahr Branch,
چکیده
زمینه و هدف: اختلالات قلبی-کلیوی بر یک دیگر تاثیر می گذارند. تمرینات ورزشی قادر به کنترل آسیبهای سلولی قلب و کلیه هستند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تعاملی مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر پروتئین MGP قلبی و شاخصهای کلیوی در موشهای مدل انفارکتوس قلبی میباشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۴۲ سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگو-دوالی به طور تصادفی به ۷ گروه کنترل، انفارکتوس قلبی یا ایسکمی (ISC)، ISC+تمرین تناوبی، ISC+تمرین تداومی، ISC+وارفارین، ISC+تمرین تناوبی+وارفارین و ISC+تمرین تداومی+وارفارین تقسیم شدند. مدت تمرینات تناوبی و تداومی ۸ هفته، پنج جلسه در هفته بود. القاء انفارکتوس قلبی با تزریق زیرپوستی ایزوپروترنول ایجاد شد. MGP قلبی با روش وسترن بلات، کراتینین و نیتروژن اوره سرم (BUN) با روش فتومتریک و سیستاتین C با روش توربیدومتری اندازهگیری شدند. میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) مطابق با بررسی سیستاتین C محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمونهای t مستقل و آنالیز واریانس دو عاملی استفاده شد.
یافته ها: انفارکتوس قلبی سبب کاهش پروتئین MGP (۰۰۱/۰=p)، افزایش کراتینین (۰۰۱/۰=p)، BUN (۰۰۲/۰=p)، سیستاتین C (۰۰۱/۰=p) و کاهش GFR (۰۰۱/۰=p) نسبت به گروه کنترل سالم شد. اثر اصلی نوع تمرین بر تمام متغیرها، اثر اصلی وارفارین بر MGP و BUN، هم چنین تعامل وارفارین و نوع تمرین نیز در MGP معنیدار بود.
نتیجه گیری: تمرینات ورزشی نسبت به وارفارین، تاثیر بهتری بر MGP قلبی و کنترل شاخصهای آسیب کلیوی داشت. لذا در بیماریهای قلبی و کلیوی با تجویز وارفارین، تمرینات ورزشی با دقت برنامهریزی شود.
واژه های کلیدی: تمرین، وارفارین، کلیه، انفارکتوس قلبی
کلمات کلیدی: Exercise, Warfarin, Kidney, Myocardial Inferaction, تمرین, وارفارین, کلیه, انفارکتوس قلبی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1583748/