افزایش بازده جاروبی در عملیات سیلاب زنی از طریق مسدود نمودن نواحی تراوا به کمک انگیزش میکروارگانیسم های بومی

در سال های اخیر سیلاب زنی همراه با انگیزش میکرو بهای بومی مخزن، با هدف افزایش راندمان جاروبی به عنوان یک روش اقتصادی در صنعت نفت مطرح شده است. به نحوی که از بیوفیلم حاصل از رشد میکروارگانیسم های بومی به عنوان مسدود کننده نواحی با تراوایی بالا استفاده می شود. در این بررسی، شبیه سازی کاملی از فرآیند سیلاب زنی همراه فعال سازی میکروارگانیسم های بومی صورت می گیرد. به کمک آزمایش های پیوسته و ناپیوسته روابط عددیبین مصرف ماده مغذی و تشکیل بیوفیلم و ثوابت تابع کنیتیک مونود استخراج شده و سپس فرایند سیلاب زنی با کمک میکرو ارگانیسم سودوموناس در محی طهای مختلف شبیه سازی می شود. نتایج معتبر شده ی مدل با داده های آزمایشگاهی ، کاهش تراوایی ناشی از رشد بیوفیلم در لایه های تراوا و امکان استفاده از میکروب به عنوان عامل منحرفکننده را تایید می کند. به نحوی که برای لایه ای با تراوایی بالا تا 02 برابر کاهش و برای لایه های کم تراوا کاهش بسیار جزئی در تراوایی مشاهده می شود.این روش برخلاف دیگر رو شهای میکروبی پیشنهاد شده ، از طریق چاه تزریقی صورت گرفته و انگیزش میکرو بهای ساکن در مخزن تنها متکی بر تزریق ماده مغذی همراه آب در فرایند سیلاب زنی می باشد